We hadden er over nagedacht wat we met Pasen konden gaan doen. Half maart had ik al besloten om me niet voor de WF-Paastocht op te geven i.v.m. de coronacrisis, een dag of tien voordat duidelijk werd dat die tocht sowieso niet door kon gaan. De laatste weken hebben we wel tochtjes rond Leiden gemaakt en een enkele keer naar Amsterdam (waar we een overnachtingsgelegenheid hebben). Met schitterend lenteweer in het vooruitzicht besloten we om nu met z'n tweeën een alternatieve Paastocht te gaan maken tussen deze steden.
Zaterdag fietsen we eerst een stukje tegen de wind in naar het oosten. Tot onze verbazing is er in Alphen aan den Rijn nog altijd een drukke weekmarkt, terwijl die in Leiden al enkele weken niet meer mag plaatsvinden. Ook buiten de dorpen is het niet heel stil, maar we hebben genoeg ruimte. Opvallend zijn de vele onbemande bloemenstalletjes langs de wegen, waar kwekers toch nog iets van hun waren proberen te verkopen, nu de export ingestort is.
In de buurt van Nieuwveen volgen we de weg op de zuidoostelijke oever van het Amstel-Drechtkanaal in plaats van het mooiere, maar nu wel erg smalle jaagpad aan de overkant. Nu worden we regelmatig ingehaald door racefietsen, knallende motoren en auto's. Langs de weg zien we tuincentra met overvolle parkeerterreinen.
Af en toe zie ik een onbekend zijweggetje met een leuke naam.
We gaan picknicken op een steiger met uitzicht op een fraaie platbodem in de rietkragen aan de overkant. Wanneer er even geen snelverkeer voorbijkomt, genieten we van vogelconcerten. In ieder geval hebben we nu geen last van de vliegtuigen, die we hier anders de hele tijd boven ons zouden horen.
We verlaten de drukte langs het kanaal en fietsen door De Kwakel naar Uithoorn, waar we de Amstel oversteken. Verder noordwaarts rijden we langs de Ronde Hoeppolder, die nu gelukkig is afgesloten voor motoren. Die zien we op veilige afstand aan de overzijde van de Amstel voorbijrazen, waar het tot mijn verbazing ook nog best druk is met fietsers.
Na Ouderkerk zigzaggen we over kleine weggetjes naar de zuidrand van Amsterdam, waar we via de Kalfjeslaan en de Schinkelsluis naar Slotervaart koersen.
Op Eerste Paasdag worden we 's ochtends verrast met een live concert voor de deur. Ik kijk naar buiten en zie hoe vier jongeren zich vermaken in het plantsoen tussen de schotelflats. Slotervaart wordt met de dag hipper!
Ik zet koffie en vouw de fietskaart open. Corrie wil vandaag het liefst naar Waterland fietsen. Dan moeten we wel eerst de hele stad door. Het Vondelpark zal wel druk zijn, maar langs de Koninginneweg is het nu heerlijk rustig. Om de drukke IJpont te vermijden, fietsen we naar de Schellingwouderbrug. Daar zien we een eindeloze stroom fietsers de stad verlaten. Op de weg naar Durgerdam zien we de voortekenen van een verkeersinfarct, dus veranderen we van koers en gaan we naar Ransdorp, waar we voor de kerk zowaar een leeg bankje aantreffen. Hoog tijd om de paasstol uit de fietstas te halen.
Op de fietspaden rond Ransdorp is het niet stil, maar er zijn nog geen fietsfiles.
De picknickbanken op de afgedekte Volgermeerpolder (destijds de grootste
gifbelt van Nederland) worden vandaag druk bezocht.
Via Zunderdorp fietsen we terug naar Amsterdam, waar we met het nog niet zo heel drukke IJpleinveer over het IJ varen.
Op de smalle fietspaden langs de Jan van Galenstraat is het best wel druk. Snorfietsen zijn hier vorig jaar al naar de rijbaan verbannen, maar nu lijken haastige fietskoeriers van Uber Eats de nieuwe fietspadpiraten te worden.
Op de grasvelden van het Erasmuspark wemelt het van de picknickers. Ook in het Rembrandtpark is het druk. Wandelaars lopen hier soms naast elkaar of met een brede kinderwagen op het drukbereden fietspad, terwijl er op de voetpaden best nog ruimte is. Ook een nikaabdraagster met een zwarte zonnebril voor haar ogen noopt passerende fietsers om van koers te veranderen of in de remmen te knijpen.
Op Tweede Paasdag laat de zon het een beetje afweten en blijft het kwik tien graden lager hangen dan we de laatste tijd gewend waren. Gelukkig hebben we warme windstopperbroeken, soft shells, wanten en mutsen meegenomen.
Bij een WF-tocht zouden we nu de tent inpakken, ergens opwarmen met koffie en appeltaart en daarna bij voorkeur met de wind in de rug naar een station fietsen. Met de fietsen in de trein is voor ons nu geen optie, maar gelukkig is de wind gedraaid en flink in kracht toegenomen, zodat we moeiteloos terug naar Leiden kunnen fietsen. Wel graag via een andere route, dus fietsen we eerst naar de kust, waar het dankzij de kou-inval nu vast niet zo druk meer zal zijn.
In Zandvoort lukt het zowaar om onze koffiebekers met verse cappuccino te laten vullen. Twee straten verder halen we paasheerlijke advocaatgebakjes bij de betere bakker. Achter een kerk vinden we een bankje waar we ze op gaan eten.
Na deze extra koffiestop werpen we nog even een blik op de zee.
Dan zoeven we met de wind in de rug richting Noordwijk. Bij de provinciegrens staat een dienstauto van Staatsbosbeheer. Even vrezen we dat de gemeente Noordwijk zelfs de fietspaden heeft afgesloten en dat de dienstdoende boswachter ons gaat vertellen dat we tegen de wind in terug naar Zandvoort moeten fietsen. Het valt mee. De man groet ons vriendelijk wanneer we voorbijkomen. We fietsen Zuid-Holland binnen en rijden langs de plek waar het fietspad afsplitst van de oude betonweg die was aangelegd tijdens de bouw van de Atlantikwall.
Verderop worden we belaagd door vier damherten, die vlak voor onze fietsen over het fietspad springen. Eentje blijft even met zijn gewei haken in het prikkeldraad, maar weet snel weer los te komen. Razendsnel sprinten ze de duinenrij over die ons fietspad scheidt van het strand, dat afgelopen winter nog in het nieuws kwam omdat formule 1 teams erover wilden rijden.
Bij de jeugdherberg van Noordwijk blijkt ons fietspad vanaf de andere kant wél te zijn afgesloten. Weliswaar met een simpel dranghekje waar we moeiteloos omheen kunnen, maar toch: een gemeentebestuur dat raceteams wilde toestaan om door een zeehondenreservaat naar Zandvoort te rijden, lijkt nu fietsers te willen beletten om hetzelfde te doen via een regulier fietspad.
In Noordwijkerhout halen we nog even een kop thee bij familie van Corrie, voordat we terugkeren in Leiden.
.
