Maandag 25 juni 2012, van Caernarfon naar Llandudno; 77 km, 935 m klimmen, 960 m dalen
Ook vandaag negeren we de fietsroutebordjes, maar kiezen we voor lekker doorfietsen op asfaltwegen. Via de Pen-y-Pass fietsen we met alleen fietsbroek en t-shirt aan tussen de hoogste toppen van Snowdonia door. We hopen dat de bergwandelaar van de camping het vandaag ook een beetje naar zijn zin heeft en niet in dikke mist hoeft te lopen.
Koning Edward had aan één vesting niet genoeg en liet in Noord Wales de ene burcht na de andere uit de grond stampen. Die van Conwy ligt nu mooi op onze route.
Uiteindelijk rest ons nog het fietspad naar Llandudno, dat vlak voor het eindpunt verdwijnt onder een dik pak stuifzand. Met liefde omzeilen we deze laatste horde in Wales. We fietsen verder over de harde zandribbels van het brede strand. Zodra we omkijken, spoelt het opkomende water onze sporen alweer weg. Hoog boven de baai ligt het Snowdon massief te baden in de zon. Morgen wordt hier de derde stormdepressie van deze onstuimige zomer verwacht. Dan zitten wij al in de trein naar Hull, maar we komen hier zeker terug!
We hadden nog wel wat langer in Wales willen blijven, als er nog een paar redelijk droge dagen waren gevolgd. Dan hadden we misschien de 1085 m hoge Snowdon beklommen. Toch was dit, ondanks de ook voor Wales abnormaal natte zomer, echt geen verregende vakantie. Uiteindelijk hebben we op de drogere dagen net zoveel kunnen fietsen als tijdens onze Alpentocht in 2019, toen we door de hitte vaker dan ons lief was rondhingen op schaduwrijke plekken, waar veel minder was te zien en te beleven dan langs de ruige kust van Gower of in het Centre for Alternative Technology in Machynlleth.
Enkele maanden na de tocht door Wales fietste ik langs de kust van Zuid-Engeland, waar het mooi nazomerweer was. Dat was de start van het veldwerk voor een van mijn fietsgidsen.
Ook op andere reizen heb ik op de Britse Eilanden vaak mooi weer gehad. Hoe vaak, kun je hieronder zien.
April 1975, schoolreis van 5 dagen naar Londen: mooi lenteweer.
Zomer 1976, 2 weken fietsen in Engeland: hittegolf (zie
hier).
Zomer 1979, 5 weken fietsen op de Britse Eilanden: zeer wisselvallig (zie
'Opa vertelt').
Zomer 1981, 3 weken fietsen van John O' Groats naar Lands' End: 2 natte en 20 zomerse dagen (
GBBR).
Mei 1982, fietsrondje Dover-London-Brighton-Dover: prachtig lenteweer (
London to Brighton Bike Ride).
Herfst 1982, op de fiets naar een onvergetelijke vakantievriendin in Leeds: mild en miezerig herfstweer.
Zomer 1983, 3 weken fietsen door Engeland en Wales: warm en kurkdroog (zie
hier).
April 1984, 2 weken fietsen naar het Lake District: heenweg koud en nat, terugweg zonovergoten.
Zomer 1986, 4 weken fietsen en vrijwilligerswerk in Ierland: recordnatte augustus en recorddroge september.
Zomer 1993, 3 weken fietsen in Ierland: meestal koud en nat.
Zomer 1997, 2 weken fietsen langs de Schotse westkust: koel, veel wind, veel zon en weinig regen (zie
dit verhaal).
April 1998, 1 week wandelen in Derbyshire: koud en nat.
Nazomer 2000, 2 weken fietsen in Engeland en Wales: eerste en laatste dag zeiknat, verder veel zon (zie
dit verhaal).
Juni 2004, 3 weken fietsen in Ierland: 1 week warm en zonnig, 2 weken lang fotogenieke stormdepressies.
Juni 2008, 3 weken fietsen van Harwich naar Cornwall: vaker goed dan slecht weer (zie
dit verhaal).
November 2009, 2 weken wandelen in het Lake District: van kletsnat tot zonovergoten, zeer fotogeniek.
Juni 2010, 3 weken fietsen langs Schotse westkust: veel zon en heel vaak boven de 20 graden.
Juni 2012, 2 weken fietsen door Wales: zie het verhaal hierboven.
September 2012, 10 dagen fietsen langs Engelse Kanaalkust: mooi nazomerweer.
Juni 2013, 12 dagen fietsen langs Engelse Kanaalkust: zeer wisselvallig.
Augustus 2013, 3 weken fietsen langs Engelse Kanaalkust: veel zon, weinig regen en niet te warm.
September 2013, 1 week fietsen langs Engelse Kanaalkust: warm nazomerweer.
Mei 2014, 10 dagen fietsen langs Engelse Kanaalkust: veel zon en een enkel buitje.
Augustus 2014, 10 dagen fietsen langs Engelse Kanaalkust en op Jersey en Guernsey: veel wind, zon en wat buien.
Juni 2015, 3 weken fietsen in Schotland: natte en droge episodes met veel wind en IJslandse temperaturen.
Na minstens 25 bezoeken aan de westerburen weet ik dat het van mei tot en met september aan de overkant van de Noordzee meestal prima fietsweer is; zeker wanneer het continent wordt geteisterd door hittegolven. Bovendien kan slecht weer er heel fotogeniek zijn. Als het dan toch een keer onafgebroken regent, wat elders in Europa ook regelmatig gebeurt, bieden tearooms, pubs, kastelen, musea en 'visitor centres' veel troost bij het schuilen.
Bovendien past deze manier van 'wereldfietsen', zeker als je maar enkele weken achter elkaar weg kunt of wilt gaan, ook beter bij de grimmige realiteit van de 21e eeuw.
