Dieuwertje & Franzi schreef: ↑do 07 nov, 2019 10:57
En hoeveel talen spreken de deelnemers in dit draadje zelf?
Ondergetekende zes

Dat hangt van je definitie van 'spreken' af.
Groeten en bedanken kan ik in het Tsjechisch, Pools (zie
hier) en Sesotho (zie
hier) beter dan in het Oudgrieks en Latijn.
Toch heb ik drie jaar lang zes uur per week lessen in Oudgrieks moeten volgen. Aan de literaire kwaliteiten van Homerus en de eruditie van mijn docenten heeft het zeker niet gelegen. Als tiener was ik echter een verwoede dagdromer. Mijn gedachten waren zelden bij de les als het met een docent niet klikte. Aandachtvreters als de smartphone bestonden toen nog niet, maar ook wolkenluchten en wandkaarten boeiden mij meer dan woordjes en regeltjes. Tijdens de les mocht je in principe alleen een boek, een schrift en een pen gebruiken. Dus was ik al gauw druk bezig met het tekenen van cartoons en fantasiekaarten (zie ook
dit topic). Het duurde niet lang, of ik smokkelde ook ecoline, een neusdruppelaar, een ventielslangetje en een stukje binnenband mee naar binnen, waarmee ik tijdens de les lege inktpatronen van mijn klasgenoten kon vullen en afsluiten.
Laatst vond ik een oud schoolschrift terug dat ik voor Grieks gebruikt had. Een conrector van het law-and-ordertype had me gesommeerd om dit schrift te vernietigen, met als gevolg dat ik het goed heb bewaard. Hieronder zijn enkele pagina's van dit schrift te zien, met een snel in elkaar geflanste fantasiekaart en een cartoon van het huis in Castricum, waar mijn leraar Grieks woonde.
Grieks heb ik laten vallen zodra dat mogelijk was (godzijdank was toen net de
mammoetwet ingevoerd, zodat ik slechts zeven examenvakken hoefde te kiezen) en voor Latijn haalde ik na 8 jaar toch nog een redelijk goed examenresultaat.
Voor Duits haalde ik meestal vijven en zessen, maar om geen examen in scheikunde te hoeven doen, koos ik het toch als examenvak. De vijven en zessen werden toen achten en negens.
Achteraf denk ik dat traditionele lesmethodes, met name het instampen van woordjes, regeltjes,en losse feitjes, bij mij niet goed werken. In ieder geval scoor ik opvallend hoog op eigenschappen die op
deze site worden toegeschreven aan beelddenkers en laag op kenmerken van woorddenkers.
Engels heb ik vooral na de middelbare school goed geleerd, tijdens de
Great British Bike Ride, tijdens een fietsreis van Zeebrugge naar Boekarest (waar ik verliefd werd op Ann, die geen woord Nederlands sprak) en in Lesotho (waar ik verliefd werd op Buang, die alleen Sesotho en Engels sprak).
Een polyglot ben ik echter niet geworden.