door
Wim » ma 02 jul, 2018 10:25
Mij lijkt dat remmen vrij laat in het besluitvormingsproces horen te komen. Het begint met het soort tochten dat je wilt maken, en het soort fiets dat je daarvoor wilt. Ik begrijp dat het hier gaat om een vrij klassieke randonneur met racestuur, en voor iets snellere tochten met niet al te veel bagage. Als dat klopt zijn velgremmen een prima idee. Ik ben het er helemaal mee eens dat schijfremmen heel fijn zijn, en vooral bij echt mtb gebruik grote voordelen hebben. Op zo'n randonneur zijn die voordelen veel minder evident, terwijl er ook nadelen zijn. Schijfremmen zijn wat kwetsbaarder, en de voorvork moet heel stijf zijn. Dat laatste is nu net iets wat je bij zo'n randonneur niet wilt.
In feite heb je op zulke fietsen een reeks oplossingen, van remmen voor zwaardere lasten tot wat lichtere.
a) Hydraulische velgremmen, dus de Magura HS 66. Ze pasen op gewone cantilever nokken. Dat remt heel goed en goed doseerbaar. Helaas worden ze niet meer gemaakt maar als je zoekt kun je ze wel vinden op ebay etc. Schakelen van de derailleurs doe je dan met cross commandeurs of nog ouderwetser met shifters op de onderbuis.
b) v brakes. Die remmen bijna net zo goed, maar zijn niet combineerbaar met gewone racegrepen (incl sti voor racestuur). Dus moet je de speciale Tektro raceremgrepen voor v brakes gebruiken. Dat gaat prima. Schakelen dus ook weer met cross commandeurs.
c) cantilevers. Die zijn wel combineerbaar met racegrepen en dus ook sti. Ze remmen wat minder fel, maar zijn goed doseerbaar. Dit is de meest gekozen optie voor snellere fietsen met niet heel veel bagage.
d) middenoptrek remmen of zijoptrekremmen met wat grotere hoeven. Dit zijn allemaal remmen voor banden tot maximaal 37-42 mm breed, en dus voor nog weer wat snellere fietsen met weinig bagage (en wat lichtere berijders).
Kortom, het is horses for courses, en het begint met een afweging van het soort tochten dat je wilt maken en het type fiets dat daarbij hoort.