25th Infantry Bicycle Corps circa 1897

[Friso*]

A rider in the 25th Infantry Bicycle Corps circa 1897. That year, 20 black soldiers rode 1,900 miles of trail from Missoula, Montana to St. Louis, Missouri in 40 days, along with a white officer, surgeon, and journalist.
Their grueling trek was completed in harsh conditions and with meager rations: two meals or less per day. They rode standard bikes of the era: specifically, singlespeed Spalding bikes with approx. 1.5x28" tires. They each hauled close to 100lbs of gear: tents, bedding, rations, and tools.

Setting out to prove the bicycle's usefulness to the military, the soldiers crossed the Rocky Mountains, Nebraska's sand hills, and more terrain that is difficult even on modern mountain bikes. Their arrival in St. Louis was celebrated by the city's prominent white bicycle clubs before the soldiers returned to Missoula by train and faded into obscurity. The U.S. Military passed on the idea of a Bicycle Corps.

Meer via: http://bicyclecorps.blogspot.nl

[loknor]

Ja, opvallend genoeg zijn wielrijder bataljons nooit echt algemeen ingevoerd. Zowel in WO1 als WO2 zijn er wel wat kleinere eenheden, maar de gewone infanterist moest de benenwagen nemen.

Het is ook wel lastig om te schatten of een fiets kosteneffectiever is dan een tandemasser welke je voor meer dan troepenvervoer kan gebruiken.

[CarlW]

Misschien heeft de fiets wel ooit een beslissende veldslag gewonnen: 1953, Dien Bien Phu in Vietnam. Deze main hub van de Franse kolonisator, in ontoegankelijk gebied, werd succesvol bestormd door het Vietnamese verzet, ondermeer omdat ze er in slaagden hun zware geschut in 'hapklare brokken' van 70 kg te verdelen en die per fiets dwars door de jungle naar het Franse bastion te transporteren. De Fransen verslikten zich in hun café au lait, vielen vervolgens van hun stoel en werden tenslotte zonder veel omhaal het land uitgebonjourd.