wanneer dure trekkingfiets?

[FooFaFie]

Hi

Ik sta op het punt om een nieuwe fiets aan te schaffen. Ik heb steeds een stadsfiets gehad en deed voornamelijk korte afstanden binnen de stad.

Ik zou mijn nieuwe fiets echter willen gebruiken om dagelijks naar het werk te fietsen (iets meer dan 30 km per dag). Daarnaast ben ik ook een lange trektocht aan het plannen voor volgend jaar en speel ik met het idee om deze ook (voor een groot deel) met de fiets te doen. Ik zou minstens een jaar lang van noord-amerika (canada) naar zuid-amerika willen trekken. Tot nu toe deed ik langere trektochten steeds als backpacker a.d.h.v. om het even welk transportmiddel ik beschikbaar had. Ik zou met de nieuwe fiets in het komende jaar dus zeker ook nog wat voorbereidende, korte trekkings doen.

ik heb intussen het internet afgezocht;, enkele winkels bezocht en met wat bevriende fietsers gepraat, maar de adviezen spreken elkaar wat tegen.
Ik hoop dat jullie dus wat meer duidelijkheid kunnen scheppen.

Aan de ene kant krijg ik het advies om een trekkingsfiets van 2000 euro en (veel) meer te kopen. Eén van de fietsen die voor mij uitgerekend werd (merk:tout terrain; model : via veneto) bedroeg iets meer dan 3000 euro (deze fiets had wel een rohloff naaf, schijfremmen, had een licht dat ook gps/gsm kon opladen, etc.)
In een andere winkel raadden ze mij dan weer een meer basic model aan (gazelle torrente T27 met mechnische remmen, derailleur, naafdynamo, etc.) en om hier eventueel nog een aantal onderdelen aan te passen aan de persoonlijke voorkeur.
Deze optie zou eerder rond de 1000 euro uitkomen en aangezien de onderdelen op deze fiets minder geavanceerd zijn, zou het gemakkelijker zijn om deze te onderhouden en repareren (iets wat me toch wel interessant lijkt voor onderweg). De kans op problemen met deze onderdelen is waarschijnlijk wel groter.

Bij beide opties werd mij verteld dat de frames gemaakt zijn om de extra belasting van bagage zonder probleem aan te kunnen. Ook qua gewicht zijn beide fietsen vergelijkbaar.

Ik heb nu eigenlijk twee grote vragen:

- voor zo ver ik begrepen heb, verklaren de rohloffnaaf en de hydraulische remmen al zeker 1000 euro van het prijsverschil. Er lijkt mij echter nog 1000 euro over in het prijsverschil. Kan iemand mij dit verschil verklaren?
- wanneer loont het/is het nodig om die extra investering te doen en een dure trekkingsfiets te kopen? Is dit uberhaupt nodig of kan je perfect met een meer basic, degelijk uitgeruste fiets verder? Is dit misschien zelfs wenselijk naar onderhoudsgemak en het vinden van onderdelen toe?

alle advies is zeker welkom. zoals je waarschijnlijk wel merkt is mijn persoonlijke ervaring in deze materie zeer beperkt.

alvast bedankt

Eerst en vooral groen van jaloezie op je geplande trekkingstocht door Amerika voor volgend jaar.

Maar voor zo een lange trekkingstocht zou ik in de eerste plaats mijn geld steken in in een fietsenmakerscursus of iets dergelijks. En dan zelf mijn fiets samenstellen. Lijkt mij het leukste en als je een jaar lang door Amerika gaat trekken dan lijkt mij het noodzakelijk dat je weet hoe je fiets in mekaar steekt. Ook zou ik kiezen voor de meest eenvoudige systemen maar toch van hoge kwaliteit (daar zou ik niet op besparen).

Ik zou gaan voor onderhoudsgemak en gemakkelijk vinden van onderdelen.

Maar hoeveel mijn mening waard is? Hoogstwaarschijnlijk niet veel omdat ik in hetzelfde geval zit en dat enkel voor een 2 tot 3 wekendurende trekkingstrip. En heb ik je de slechts mogelijke advies gegeven.

[hansrtd]

Case study:
Twee jaar geleden kocht ik een overjarige Easy Rohler voor 2850. Via het fietsplan van het werk kreeg ik 800 terug. Reiskostenvergoeding woon/werk (Nederland) is 100 per maand. Onderhoud door dealer in twee jaar ca. 200 inclusief nieuwe banden. Dus de investering is nu al winstgevend.

[gxxsx]

Het is wel grappig dat in een discussie over dure vakantiefietsen er een verschuiving van onderwerp richting "terugverdienen" , "reiskostenvergoeding" en "fiscale voordelen" ontstaat.

Bij de voordelen van de rohloff kwam het onderwerp "woon-werk" ook al veelvuldig ter sprake.

Een ding is me inmiddels duidelijk: de beste woonwerkfiets is een volledig opgetuigde en extern gefinancierde vakantiefiets.

En ik maar steeds denken dat al die mensen die ik op de fietspaden tegenkom met een Santos, Koga, Avaghon, Snel, Idworx of VSF vakantiefietsers waren. Maar nee, het zijn fietsforenzen

Als ik dit allemaal zo lees, dan baal ik er wel van dat ik geen woon-werk afstand heb. Bij mij kost fietsen alleen maar geld (gelukkig erg weinig).

[Travelmaster]

We verkopen die fietsen feitelijk aan onszelf he? Maar goed, ikzelf had geen stadsfiets. Ik heb een vakantiefiets gekocht die ik gelukkig ook als zodanig gebruik. En toen ik met woonwerk begon, heb ik de fiets met spatborden gepakt. Da's de Santos... maar ik geef het nog een maandje voor ik de racer ervoor pak!

Maar extern gefinancierd...? I wish... .

[arnob]

Als je ons onderweg tegenkomt: wij hebben geen woon-werkverkeer meer en dachten als laatste (...?) fiets onszelf maar eens te plezieren met iets waar alles op en aan zat wat ons noodzakelijk, onderhoudsvrij , leuk of plezierig leek na decennia lang met 1, 3, 5, 7, 21 en 27 versnellingen te hebben rondgereden. En het moest er ook nog een beetje goed uitzien. En dan val je niet meer in de categorie goedkope trekkingfiets maar och, de jaarlijkse kosten zijn minder dan een parkeerplaats voor een al dan niet groot autootje en het enige wat ik onderweg hoef te doen is het vervangen van de remblokjes. De keuze tussen goedkoop of duur lijkt me voor een aanzienlijk deel bepaald door de lust en mogelijkheid geld uit te geven en het wensenpatroon, meer dan door noodzaak (in ieder geval vanaf een zekere basiskwaliteit).

[Polling]

Ook hier een niet goedkope trekkingfiets. Ook hier fietsforens, maar ook vakantiefietser, met dezelfde fiets. En ondanks de 30 km per dag geen vergoeding woon-werk-verkeer...
Maar daar gaat het voor mij ook niet over. Ik wil met plezier fietsen, en dat lukt met deze fiets. En ik wil zonder problemen fietsen, en dat lukt ook. Verder wil ik zo onderhouds-arm mogelijk fietsen, en daar is mijn Gaastra op gebouwd lijkt het wel... eens per jaar een beurt bij de dealer en dan rijd ik weer 7000 km. probleemloos, door weer en wind, regen en pekel, sneeuw en storm.

[stef.l]

In mijn optiek, niet nodig. Hooguit wenselijk.

Een dure (vakantie)fiets is naar mijn idee te vergelijken met de aanschaf van een (expeditie) auto.

Bij een vakantiefiets is het wenselijk om aan enkele basis voorwaarden te voldoen. Een robuust frame, degelijk setje wielen, liefst enigszins lekvrije banden, versnellingen, dragers en uiteraard een comfortabele zit. De rest? Opties. Of dit nu aandrijving (rohloff, pinion, belt), materiaalkeuze (aluminium, titanium) of andere fratsen betreft.

Voor ieder zijn er wel eventuele voordelen te benoemen, maar uiteindelijk blijft het volkomen optioneel en eigenlijk weinig anders dan een luxe toevoeging.

Bij de vraag, wanneer dure trekkingfiets, zou ik dan ook zeggen dat het antwoord zou moeten zijn enkel indien je deze luxe kunt veroorloven. Indien je met veel plezier fietsvakanties beleeft. Indien je mogelijk op onderhoud qua tijd wilt besparen. Of je jezelf gewoon eens wilt verwennen. Voor bijv. een eerste vakantiefiets zou ik echter terughoudend zijn.

[PietV]

Wat is duur. Nog nooit een duurzame fiets gekocht en op mijn 62-ste, na ruim 4 jaar pre-pensioen, de gemotoriseerde tweewielers vaarwel gezegd. Een Avaghon S28 met Rohloff gekocht. Een strakke fiets met een voortreffelijke versnellingsnaaf met 14 gelijkmatige stapjes. Kostte ruim 2.300 euro. Gewoon 1 multifuntionele fiets.

Na 4,5 jaar en circa 23.000 km bijna geen kosten gehad. Verversen van de naafolie, 4 kettingen a 8 euro stuk, 1 klein Rohloff kettingwiel en een set Welgo pedalen. De vertrouwde Schwalbe, Marathon XR, 42-622, zijn erg slijtvast en zeer duurzaam. Slechts 1x lek door een doorn. Ik rij wel met vrij hoge bandenspanning. 3,5 bar voor en 4,5 bar achter. Met bagage 5 bar achter.

Vandaag 2 nieuwe banden gekocht bij Bike4Travel. Schwalbe Marathon Almotion 50-622. Een fiets waarop vele breedtematen passen. Naast een nieuw zadel, Gilles Berthoud, Mente, de 2e grote uitgave. De XR banden gebruik ik weer in de winter. Onderhoud doe ik zelf.

De fiets gebruik ik dagelijks voor boodschappen tot circa 50 km van mijn woonplaats, voor dagtochten en vakanties.

De fiets is onderdeel van mijn dagelijks leven en gaat zeker nog 10 jaar mee. Wat is duur? De tijd dat ik naast een auto ook nog 2 motorfietsen reed was aanmerkelijk duurder.

Piet.

[goldenlion]

De 1 koopt een fiets van 3000 euro en geniet daar intens van en de ander koopt een fiets van 1000 euro en geniet daar intens van. Koop gewoon de fiets waar je een goed gevoel bij hebt en take a ride into nature en go with the flow.

[Travelmaster]

Daarom heeft iedereen het maar gewoon genegeerd

[123456]

Volgens mij zijn we er wel. Wie wekt de TS?

[PietV]

"Volgens mij zijn Rohloff naven en Magura remmen pure onzin maar dat mag ik op dit forum niet hardop zeggen want dan krijg ik het halve forum over me heen, logisch ook want stel jij hebt 1000 Euro uitgegeven aan enkel een naaf dan wil je niet horen dat je geld heb weggegooit."

Dat je Rohloff en Magura onzin vindt is een prima mening. Je krijgt daarmee geen half forum over je heen.

Ik heb geen Magura remmen, maar wel een Rohloff. Ik verwacht dat die Rohloff, met mijn kilometers per jaar, circa 20 jaar mee gaat. Ik rij het gehele jaar door. Bagger en sneeuw deert een Rohloff niet. Omspaken in een andere fiets is een uur werk. De kosten over 20 jaar, t.o.v. een fiets met derailleur, is te verwaarlozen. Of het weggegooid geld is, zal de tijd leren.

Maar ik heb een erg goed gevoel (emotie) met de Rohloff en dat is niet in geld uit te drukken.

Piet.

[Travelmaster]

Het is een mening. Of die prima is, is aan de lezer .

[C.H. Emikaly]

@pietV

met die motorfietsen ben je wel sneller onderweg.....

[Georg]

Als je een fiets gebeukt als forens, zoals velen hier, en er een dag of vier, vijf mee van- en naar het werk rijdt, dan is een 'dure' fiets, als dan niet met Rohloff, altijd een vrij goedkope manier van verplaatsen, vergeleken met auto, motor en zeker ook de dure NS.
Voor luttele duizendjes fiets je jezelf fit (onbetaalbaar), heb je minimale onderhoudskosten (vergeleken met een auto), en ruik je niet de muffe geur van medereizigers in een te volle coupé.

[Travelmaster]

Vooral dat laatste is onbetaalbaar

[supermario]

De beroemde duitser heinz struke fietste 50 jaar door de wereld met een fiets met 3 versnellingen.

Mario

[gxxsx]

Ik krijg nu toch steeds meer het beeld voor me van de "wereldfietser" die 's morgens vroeg op weg naar zijn kantoorbaan en later op de middag op weg naar huis droomt van verre reizen waarbij het vervoermiddel symbool is geworden voor dromen die misschien ooit nog uit zullen komen.

Het grote verschil in gebruik van een vakantiefiets of een woonwerkfiets lijkt me dat je in de middle of nowhere geen fietsenmaker op de hoek hebt zitten.

Al verbaast het me op dit forum te lezen dat mensen op afgelegen plaatsen toch vrij snel in contact kunnen komen met leveranciers zoals "rohloff" om aanspraak te maken op service en garantie en replacement-parts opgestuurd kunnen krijgen.

Dus misschien is de echte wereldfietser van vandaag vanwege de moderne communicatiemogelijkheden eigenlijk wel net zo iemand als de fietsforens, ik zou het niet weten, ik ga nooit ver weg, dan krijg ik last van heimwee

Maar ik zoek nog wel een nieuwe fiets, misschien wel expres een wat slechtere, want ik hou van techniek en doehetzelven en dan is het vrij frustrerend als er nooit wat kapot gaat.

[Georg]

Ik ben bang dat het romantische idee van 'the middle of nowhere' zonder moderne zaken vrijwel nergens meer bestaat. Overal waar mensen wonen tenminste, en dat is op heel veel plaatsten. Bij mankementen aan je fiets is er heel vaak wat te regelen denk ik. (zeker met een eenvoudige derailleur...)

[Leon]

Ik ben bang dat het romantische idee van 'the middle of nowhere' zonder moderne zaken vrijwel nergens meer bestaat. Overal waar mensen wonen tenminste, en dat is op heel veel plaatsten. Bij mankementen aan je fiets is er heel vaak wat te regelen denk ik. (zeker met een eenvoudige derailleur...)

Als je op zaterdagmiddag ergens in de Andennen strandt vind ik het toch erg fijn als ik het even zelf op kan lossen. Voor alle onderdelen die niet op een fietswrak bij de eerste de beste boer zitten zul je namelijk naar een stadje moeten en wachten tot na het weekend. In de praktijk pak je dan de trein naar huis.
Daarom kiest enig lis van deze club ook meteen als hij/zij over de grens gaat voor ofwel een heel betrouwbare fiets en/of een fiets die hij/zij zelf kan repareren.
Om daar nut van te hebben hoef je heus niet naar een ver weg gelegen land.