door
Carl » di 11 mar, 2014 12:07
Gisteren ben ik teruggekomen van vakantie en ik moet zeggen, het was zeer de moeite waard! Eten was inderdaad overal verkrijgbaar (al betaal je er in de toeristische gebieden soms wel een bedrag van zo'n 3 euro voor!), net als water in flessen. Het op de valreep gekochte waterfilter heb ik dus voor niks meegezeuld, maar van de 10l-waterzak (om een paar van die literflessen water in te kiepen) had ik wel veel plezier.
Regels, mogelijkheden en gebruiken veranderen kennelijk nogal eens. Hoezo niet fietsen in Yangon? Ik heb er op 1 plek een verkeersbord (sowieso een zeldzaamheid in Myanmar) 'verboden te fietsen' gezien, maar toen zat ik al met fiets en al in een taxi naar de luchthaven. Verder stikt het in Yangon van de fietsen en riksja's. Brommers zijn er, in tegenstelling tot de rest van het land en zeker Mandalay, wel geheel afwezig.
Ik had kort voor vertrek nog een MSR Hubba gekocht, zodat ik mijn balzaal van 4,5 kg niet mee hoefde slepen. Daar heb ik uiteindelijk 1,5 nacht in geslapen (die halve nacht was voordat ik door de politie van mijn slaapplek in een pagode verwijderd werd). Overnachten kostte me van 0 (klooster waar men absoluut geen donatie wilde accepteren) tot 50 dollar per nacht, waarbij de hotels van 50 dollar zeker niet per se beter zijn dan die van rond de 30.
Op Internet en in reisgidsen lees je overal dat je absoluut ongevouwen, vlekkeloze US-dollars moet meenemen, maar nergens staat hoe je daaraan komt. Dat bleek bij ABN-Amro op Schiphol geen enkel probleem te zijn, hoewel de gewone filialen in mijn eigen woonplaats en die van mijn ouders daar niet van op de hoogte waren ("nee, dat kunnen wij niet leveren")! Als je klant bent bij ABN-Amro kun je via Internetbankieren geld reserveren, maar dat hoeft niet; je kunt op Schiphol zo dollars halen (tot een zeker bedrag dat veel hoger lag dan ik nodig had) en als je erbij zegt dat het voor Myanmar is, krijg je knisperverse. Overigens had ik het advies van 'gemiddeld $50 per dag' aangehouden, waarmee ik aardig uitkwam.
Inle en Bagan vond ik akelig toeristisch. Dat wist ik natuurlijk vantevoren, maar je hoopt toch altijd dat het meevalt; mensen die achter je aan blijven lopen met "please buy" en "give me money", dat was nou precies waarvoor ik niet naar Myanmar was gegaan. Daarbuiten was het een verademing dat mensen vaak heel vriendelijk en behulpzaam zijn zonder daarvoor iets terug te verwachten. Men is vaak net zo geinteresseerd in jou als jij in hen, wat een aangenaam soort gelijkwaardigheid geeft. Mensen vinden het vaak heel leuk om op de foto gezet te worden, zeker als je ze de foto op de display van je digitale toestel kunt laten zien. En andersom kwam het ook voor dat mensen mij heel graag wilden fotograferen.
Het viel me tegen hoe ontzettend weinig mensen Engels spreken. Ook de mensen in hotels die zich op het eerste gezicht aardig kunnen uitdrukken, blijken vaak weinig meer te begrijpen zodra je een vraag stelt die afwijkt van 'price' en 'check-out time'. Opvallend vond ik dat Birmezen in het algemeen een heel accuraat idee van afstanden hebben; als iemand zegt dat het 11 mijl is tot de volgende stad, dan is het meestal ook inderdaad 17 of 18 km en geen 14 of 20. Dat terwijl in mijn ervaring de gemiddelde autorijdende Nederlander of andere West-Europeaan er vaak behoorlijk naast zit als je vraagt hoe ver het nog is naar X. Ik ben slechts één keer de verkeerde kant opgestuurd, en van de Aziatische gewoonte om het antwoord te geven waarvan men denkt dat het gewenst is, heb ik niets gemerkt. Misschien doen Birmezen daar niet aan, of vervallen gewoon alle beleefdheidsregels wanneer de communicatie zo basaal wordt als het voorzichtig op alle mogelijke manieren uitspreken van de naam van de eerstvolgende grotere plaats (Kyàukpadaung? Kyaukpadàung?), daarbij een vragend gezicht trekken en de verschillende kanten van de kruising op wijzen.
Dat vragen was in de wat grotere plaatsen overigens nogal eens nodig, gezien de 1:1.500.000-kaart (Nelles) die ik bij me had. Ik heb in Mandalay na aankomst ijverig geprobeerd een gedetailleerdere kaart te vinden, maar dat is niet gelukt.
Als ik de was op stand 'Extra vervuild' gedaan heb en de tassen uitgepakt, zal ik eens kijken of ik wat zinnigs aan de Wiki kan toevoegen. En daarna de circa 1200 foto's sorteren...
Iedereen die antwoord op mijn vragen gegeven heeft, nogmaals hartelijk dank en een speciaal dankjewel aan Carla en Eric. Ik kom de geleende boeken binnenkort eens terugbrengen!
Groetjes,
Carl