Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Slapen en eten in Myanmar - Forum Wereldfietser

Slapen en eten in Myanmar

Beste fietsers,

Dit voorjaar ga ik fietsen in Myanmar. Ik heb de wiki doorgenomen, de zoekfunctie van het forum gebruikt, een zooi blogs bekeken, maar ik vind nergens informatie over kamperen. Is het mogelijk te kamperen in Myanmar? En zo ja, wild of vraag je of je bij mensen op hun grond mag staan? Ik heb wel gelezen dat er in somige delen landmijnen liggen, en dat particulieren problemen kunnen krijgen als ze onderdak verschaffen aan buitenlanders maar weet niet hoe relevant die informatie momenteel (nog) is. Ik wil ruwweg naar Mandalay-Inle-Bagan-Yangon.

Normaliter kampeer ik altijd op fietsvakantie en dan kook ik ook zelf (op gasbrander). Is zelf koken mogelijk/raadzaam in Myanmar, en zo ja, hoe? Ik neem aan dat ik daar geen Campingaz-cartridges zal vinden en van huis meenemen in het vliegtuig wordt ook lastig. :wink: Wat voor brandstof is goed verkrijgbaar?

Ook verdere tips omtrent Myanmar zijn van harte welkom! Met name recente informatie - er valt natuurlijk heel veel te googlen maar volgens mij gaan de veranderingen daar zo snel dat de meeste bronnen rap verouderen.

Alvast bedankt,

Carl
Ik heb een beetje in Azie gefietst, weliswaar niet in Myanmar, maar nog nooit een camping gezien en ook nooit kampeerspullen meegenomen. Maar waarom zou je, voor een knaak eet je buiten de deur je buikje rond en hotelletjes zijn goed betaalbaar tenzij je elke keer in een zwembad wilt uitkomen. Ben je al vaker in Azie op pad geweest?
OmeGerrit schreef:Ik heb een beetje in Azie gefietst, weliswaar niet in Myanmar, maar nog nooit een camping gezien
Op campings had ik ook niet gerekend, maar je kunt op nog meer plekken kamperen hè.
OmeGerrit schreef:Maar waarom zou je,
Omdat ik zo graag in mijn tent slaap! :)
OmeGerrit schreef: Ben je al vaker in Azie op pad geweest?
Nee, nog nooit, ook niet zonder fiets.

Bedankt voor je reactie,

Carl
Ik ben nooit in Birma geweest, maar ik ga ervan uit dat het in veel opzichten niet veel van de omringende landen verschilt. Langs de wegen is al het land gewoonlijk gecultiveerd, rijst, rijst en nog eens rijst. Overal zijn mensen, nieuwsgierige mensen. Er is gewoon nauwelijks plek om een tent op te zetten, hoe gek dat misschien ook klinkt. Als je vraagt om op iemands erf je tent op te zetten, zul je hoogstens een uitnodiging krijgen om bij die mensen te komen slapen. Zet je toch ergens je tent op, staan er binnen de kortste keren hele horden om je tent. Het verschijnsel kamperen is gewoon onbekend bij de bevolking.
Een tent is in de tropen reuze benauwd, terwijl onderdak in een acceptabel hotel misschien € 10 kost. Kamperen in ZO-Azië is alleen zinvol in natuurparken, zoals je die in Thailand en Maleisië aantreft. Daar zijn soms veldjes om te kamperen, maar meestal is er ook andere accommodatie. In een half jaar rondfietsen in ZO-Azië hebben we ooit driemaal de tent opgezet (Borneo, natuurpark), daarna per post teruggestuurd en nooit meer een tent meegenomen daarheen.
Zelf koken is nog nooit bij me opgekomen in ZO-Azië, overal is lekker eten voor zeer weinig geld. Wel nuttig is een dompelaar om zelf water op te warmen zodat je thee of koffie kunt maken op je hotelkamer.
Ik heb 2 fietsvakanties in Burma achter de rug.
De laatste, februari 2012, heb ik men tent meegenomen omdat ik Rakhine provincie inging, en wist dat ik in sommige delen geen accommodatie zou vinden.
Zo heb ik tussen Mindon en Thayet gekampeerd, beschut in een veldje.

Ik heb opnieuw gekampeerd tss Pyay en Toungup (bergketen 'Ragaing Yoma') in Rakhine provincie.
Ze wilden me hier eerst niet doorlaten en heb héél wat overredingskracht nodig gehad (de ambassadeur in Brussel zelfs vermeld, en vol gehouden dat ik geen permit had omdat de bevoegde dienst in Rangoon er geen wilde geven omdat dit niet nodig was voor dit gebied, etc, etc.... heeft me zeker 2 uur gekost).

Of het mag of niet ?
Wie weet dat nog in het huidige Burma ?
Als je sommigen mag geloven zou je zelfs niet mogen fietsen in Rangoon (best wel dus).
Ik ben met de fiets naar Schwedagon pagoda gereden, en heb vriendelijk aan de politie voor de hoofdingang gevraagd of ik m'n fiets bij hen mocht stallen, en dat was geen probleem.

Gewoon fietsen en gewoon kamperen dus als je wil.
Beter als bij locals gaan slapen, want ik geloof wél dat die, in sommige gebieden, daar nog problemen mee kunnen krijgen. Ook moest je je tent in hun voortuin wegzetten.

Burma is in elk geval al een pak minder paranoia als 10 jaar geleden, toen ik er voor het eerst fietste en je in afgelegen gebieden na zonsondergang in een lokaal hotelletje moest aankomen, wilde je niet door gestuurd worden naar de eerstvolgende plaats.

Maar ... of ik m'n tent zou meenemen op de route die jij wilt rijden ? .... neen, accommodatie genoeg.
Zelf eten klaarmaken ?
Neen, aan ingrediënten komen zal je meer moeite kosten als aan een maaltijd in een eetstalletje.
En neen, campinggaz-cartridges ga je er niet vinden.

Kortweg: voor de omgeving Mandalay, Bagan, Inle zou ik dus niet met een tent en kookgerei slepen.
Geniet van je reis, Burma is super !
koenie schreef: Zelf eten klaarmaken ?
Neen, aan ingrediënten komen zal je meer moeite kosten als aan een maaltijd in een eetstalletje.
Aha. Het had me nou juist zo leuk geleken te kijken wat ik kon brouwen van lokale voedingswaren. Maar dan moet je d'r wel aan kunnen komen.
Geniet van je reis, Burma is super !
Ik ga mijn best doen! :) Dank je voor je uitgebreide antwoord, Koenie.

Groetjes,

Carl
Hai die Carl
Fiets al een jaar of 8 in Azië en het lijkt mij zeer onlogisch en onhandig om kampeer en kook spullen mee te nemen.Zeker in Miamar is het voor ons heel goedkoop
Scheelt je ook weer een hoop bagage om mee te slepen.
Fiets zelf op dit moment in Maleisie rond
Veel plezier daar
Dirk
Hallo Carl,

Ik zag je bericht over fietsen in Birma. Wij hebben daar in 2006 gefietst. We zijn in Rangoon begonnen. Vandaar met de boot naar Pathein en toen een stuk langs de kust tot Ngapali Beach. Helaas mochten we toen niet verder. We moesten met de bus de bergen over naar Pyay. Van daar weer gefietst naar Bagan, Mandelay, Inle meer en toen terug naar Rangoon. 100 km vóór de afslag naar de nieuwe hoofdstad tot 100 km na de afslag mochten we ook niet fietsen. Wellicht dat men nu wat minder streng is.

Wij hebben niet bij de Birmese stalletjes gegeten, omdat het eten vaak al eerder klaar gemaakt is en niet opnieuw verhit kan worden. Wij vonden dat wat te riskant. Wij hebben vaak in Chinese eetgelegenheden gegeten. We zijn niet in restaurants gaan eten waar we belasting moesten betalen. Uit principe tegen het regime. In Azië koken wij eigenlijk zelf nooit omdat het zo goedkoop is, en er altijd wel iets te eten te vinden is.

Wij nemen altijd een tentje, matrasje en slaapzak/lakenzak mee. Voor als we toch onverwacht stranden. We nemen in Azië altijd een tentje mee waarvan we de binnentent los op kunnen zetten. Die gebruiken we soms ook op de hotelkamer als klamboe. Soms niet alleen om de muggen buiten te houden, maar ook de kakkerlakken, spinnen en ander ongedierte. Of omdat de bedden soms zo vies zijn. Slapen we in dat geval liever in ons eigen vuil zeg ik altijd maar :-).

Als je het leuk vindt kan ik je nog veel meer over onze tocht vertellen. We kunnen dan een keer afspreken in Amsterdam.

Veel voorpret!

Hartelijke groeten,

Carla
Dag Carl,

Ik heb 3 jaar geleden in Birma gefietst. Kamperen in de natuur lijkt me daar niet erg praktisch. Er zijn doornige struiken, het weinige verkeer is enorm lawaaiig. Je moet dan een heel eind van de weg gaan staan. Her en der werken mensen in het veld dus je wordt altijd gezien. Een betere optie zou het aankloppen bij tempelcomplexen zijn. Daar staat een muur omheen, en het is meestal rustig en er is ook wel een lap grond. Ik heb er 1x geslapen (op een houten brits naast een buddha-beeld met kleurige lichtjes).
Zelf fietsen kan, maar ik had regelmatig problemen met de politie. Of het geheime politie weet ik niet, ze zijn altijd in burger. Even hard wegfietsen is er dus niet bij want je herkent ze niet. Ik ben een paar keer teruggestuurd. Dat is wel vervelend want je eindigt weer waar je bent begonnen. Bij mij Mandalay (binnen 1 dag teruggestuurd, zelf teruggefietst) en Yangoon (pas na een dag of 5, moest verplicht met de nachtbus terug). Rond het Inle-meer had ik geen problemen met de politie.
Het eten in Birma is prima. Nooit last gehad. Langs de weg vindt je eettentjes die allerlei gefrituurde snacks verkopen. Lekker voor tussendoor. Verder 's avonds genoeg soepen met een soort donkergroene bladeren en natuurlijk rijst met vanalles. Ik zie geen reden om zelf te gaan koken.

PS. In allerlei reisgidsen dat je niet het vliegtuig kan nemen van Myanmar airways (niet veilig) maar dat kan wel. Het zijn Fokker 28 toestellen en die doen het prima. Leuke ervaring. Ik was bij een tussenstop in de zogenaamde verboden stad uitgestapt, ik dacht dat ik al in Heho, mijn eindbestemming was, en stond te wachten op m'n fiets. De fiets kwam maar niet. Na 5 minuten kwam er iemand naar me toe en zei dat dit Naypiydaw was, een soort ambtenarenstad. Net op tijd het vliegtuig weer ingestapt. De derde stop was Heho (dat is je stop voor het Inle-meer). Ze roepen niets om in die vliegtuigen en ze geven geen vluchtinformatie. Ik wist dus ook niet dat er tussenstops waren. Het is net een busdienst. Opletten dus. Je kunt het beste je medepassagiers vragen welke stop je bent. Niet te vroeg en zeker niet te laat uitstappen.

PS 2. Ga niet met de trein. Heb ik gedaan. De trein ontspoorde onderweg, en dan duurt het weer 10 uur voordat het hele spul weer op de rails staat. Kennelijk gebeurt het wel vaker. Uiteindelijk was ik 16 uur onderweg voor een ritje van nog geen 200 km.

Fiets ze,
Cor Weel
Beste Carla en Cor,

Jullie eveneens heel hartelijk dank voor de uitgebreide informatie! En Carla, jij ook voor de uitnodiging om langs te komen. Momenteel zit ik nog te wachten op goedkeuring van mijn visumaanvraag. Mocht ik toch het land nog binnen mogen, dan doe ik dat gezien de reacties hier zonder brander of pannen. Het had me wel leuk geleken te kijken wat ik kon brouwen van plaatselijk verkrijgbare etenswaren, maar ik begin zachtjesaan te wennen aan het idee elke dag uit eten gaan. :wink:

Tijdens het wachten ben ik ijverig aan het nadenken hoeveel geld ik mee moet nemen. Aanbevelingen als 'in ZO-Azie moet men rekening houden met een budget van US$25 per dag' lijken mij toch wel erg globaal. Eten is nog altijd spotgoedkoop zo te zien, maar voor overnachtingen kom ik op Internet zeer uiteenlopende bedragen tegen. En ik moet natuurlijk al die dollars nog wassen en strijken voor vertrek...

Groetjes,

Carl
Hoi Carl,

Ik ben ruim 2 jaar geleden in Birma geweest.
Officieel mocht ik niet kamperen en alleen overnachten op plekken die een permit hebben voor buitenlanders.
Ik heb ook niet gekampeerd. En als ik ergens was waar geen overnachtingsmogelijkheid is met een permit ging ik naar het poltiebureau. Die zochten dan iemand die engels sprak en dan werd er wel wat geregeld om ergens te kunnen overnachten.

In Rangoon mocht je inderdaad niet fietsen. En je zag ook dat het niet gedaan werd door de Birmezen. Maar ik heb me daar niet aan gehouden en dat heeft geen problemen opgeleverd. Altijd opgewekt geknikt en gezwaaid naar de officials.

Eten is overal verkrijgbaar. Ik heb af en toe een beetje last gehad, maar niet buitensporig. De stalletjes is het goedkoopst.

Toen ik wegging was er sprake van dat je geld kon halen bij een bank in Mandelay en 1 in Rangoo. Dat lijkt me de moeite waard om te checken. Dan hoef je niet met je hele maandbedrag op stap.
Overigens voelde het daar erg veilig. Er was een enorme controle. Where are you going?) En volgens mij is een delict richting een gewilde toerist een zwaar vergrijp en de gevangenissen bijzonder onaangenaam.

Ik vond het een hele belevenis. De trein ook. Ik denk dat het de zelfde trein was waar George Orwel ooit in heeft gezeten een eeuw geleden. En volgens mij hebben ze die niet schoongemaakt sindsdien.
En de trein is ook een plek waar je veel ziet van het lokale leven in Birma.

Veel plezier.
Gr.
Betty
Op onze site kun je e.e.a. lezen: http://www.vakantiefietser.nl/reisimpre ... mar-birma/

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Dank je Betty (Boop), vooral voor de omschrijving van de treinen. :) Eric, het verslag op je website heb ik gelezen - en vooral ook foto's gekeken. Dat smaakt naar meer! Ik heb Carla een PB gestuurd, maar die is helaas nog niet gelezen, staat nog in mijn postvak uit. Ik was graag ingegaan op de uitnodiging om af te spreken in Amsterdam.

Groetjes,

Carl
Gisteren ben ik teruggekomen van vakantie en ik moet zeggen, het was zeer de moeite waard! Eten was inderdaad overal verkrijgbaar (al betaal je er in de toeristische gebieden soms wel een bedrag van zo'n 3 euro voor!), net als water in flessen. Het op de valreep gekochte waterfilter heb ik dus voor niks meegezeuld, maar van de 10l-waterzak (om een paar van die literflessen water in te kiepen) had ik wel veel plezier.

Regels, mogelijkheden en gebruiken veranderen kennelijk nogal eens. Hoezo niet fietsen in Yangon? Ik heb er op 1 plek een verkeersbord (sowieso een zeldzaamheid in Myanmar) 'verboden te fietsen' gezien, maar toen zat ik al met fiets en al in een taxi naar de luchthaven. Verder stikt het in Yangon van de fietsen en riksja's. Brommers zijn er, in tegenstelling tot de rest van het land en zeker Mandalay, wel geheel afwezig.

Ik had kort voor vertrek nog een MSR Hubba gekocht, zodat ik mijn balzaal van 4,5 kg niet mee hoefde slepen. Daar heb ik uiteindelijk 1,5 nacht in geslapen (die halve nacht was voordat ik door de politie van mijn slaapplek in een pagode verwijderd werd). Overnachten kostte me van 0 (klooster waar men absoluut geen donatie wilde accepteren) tot 50 dollar per nacht, waarbij de hotels van 50 dollar zeker niet per se beter zijn dan die van rond de 30.

Op Internet en in reisgidsen lees je overal dat je absoluut ongevouwen, vlekkeloze US-dollars moet meenemen, maar nergens staat hoe je daaraan komt. Dat bleek bij ABN-Amro op Schiphol geen enkel probleem te zijn, hoewel de gewone filialen in mijn eigen woonplaats en die van mijn ouders daar niet van op de hoogte waren ("nee, dat kunnen wij niet leveren")! Als je klant bent bij ABN-Amro kun je via Internetbankieren geld reserveren, maar dat hoeft niet; je kunt op Schiphol zo dollars halen (tot een zeker bedrag dat veel hoger lag dan ik nodig had) en als je erbij zegt dat het voor Myanmar is, krijg je knisperverse. Overigens had ik het advies van 'gemiddeld $50 per dag' aangehouden, waarmee ik aardig uitkwam.

Inle en Bagan vond ik akelig toeristisch. Dat wist ik natuurlijk vantevoren, maar je hoopt toch altijd dat het meevalt; mensen die achter je aan blijven lopen met "please buy" en "give me money", dat was nou precies waarvoor ik niet naar Myanmar was gegaan. Daarbuiten was het een verademing dat mensen vaak heel vriendelijk en behulpzaam zijn zonder daarvoor iets terug te verwachten. Men is vaak net zo geinteresseerd in jou als jij in hen, wat een aangenaam soort gelijkwaardigheid geeft. Mensen vinden het vaak heel leuk om op de foto gezet te worden, zeker als je ze de foto op de display van je digitale toestel kunt laten zien. En andersom kwam het ook voor dat mensen mij heel graag wilden fotograferen.

Het viel me tegen hoe ontzettend weinig mensen Engels spreken. Ook de mensen in hotels die zich op het eerste gezicht aardig kunnen uitdrukken, blijken vaak weinig meer te begrijpen zodra je een vraag stelt die afwijkt van 'price' en 'check-out time'. Opvallend vond ik dat Birmezen in het algemeen een heel accuraat idee van afstanden hebben; als iemand zegt dat het 11 mijl is tot de volgende stad, dan is het meestal ook inderdaad 17 of 18 km en geen 14 of 20. Dat terwijl in mijn ervaring de gemiddelde autorijdende Nederlander of andere West-Europeaan er vaak behoorlijk naast zit als je vraagt hoe ver het nog is naar X. Ik ben slechts één keer de verkeerde kant opgestuurd, en van de Aziatische gewoonte om het antwoord te geven waarvan men denkt dat het gewenst is, heb ik niets gemerkt. Misschien doen Birmezen daar niet aan, of vervallen gewoon alle beleefdheidsregels wanneer de communicatie zo basaal wordt als het voorzichtig op alle mogelijke manieren uitspreken van de naam van de eerstvolgende grotere plaats (Kyàukpadaung? Kyaukpadàung?), daarbij een vragend gezicht trekken en de verschillende kanten van de kruising op wijzen.

Dat vragen was in de wat grotere plaatsen overigens nogal eens nodig, gezien de 1:1.500.000-kaart (Nelles) die ik bij me had. Ik heb in Mandalay na aankomst ijverig geprobeerd een gedetailleerdere kaart te vinden, maar dat is niet gelukt.

Als ik de was op stand 'Extra vervuild' gedaan heb en de tassen uitgepakt, zal ik eens kijken of ik wat zinnigs aan de Wiki kan toevoegen. En daarna de circa 1200 foto's sorteren...

Iedereen die antwoord op mijn vragen gegeven heeft, nogmaals hartelijk dank en een speciaal dankjewel aan Carla en Eric. Ik kom de geleende boeken binnenkort eens terugbrengen!

Groetjes,

Carl
Carl,
wat heerlijk om eens iemand iets terug te horen melden.

Heerlijk, gewoon een goed verhaal, leuke vakantie, mooi land.
Precies wat ik op dit forum wil vinden!

Dank!
Hi Carl,
Dank voor je update! Hartstikke bruikbaar voor nieuwe Birma/Myanmar-reizigers!
Wij zijn over 2,5 week (zo. 30 maart) op de Wereldfietsbeurs, dus als jij daar ook naar toe gaat kun je de boeken dan meenemen.
Tot dan of anders tot snel!
Gr. Eric en Carla
Fijn dat mijn terugkoppeling op prijs gesteld wordt! Ik had beloofd:
Carl schreef:[...] eens kijken of ik wat zinnigs aan de Wiki kan toevoegen.
Dat heb ik inmiddels gedaan. Helaas staat er een tegenstrijdigheid in de Wiki die ik niet kan verbeteren. In het deel over geld staat dat je 'zonder omhaal geld uit de muur [kunt] trekken met je bankpas' en vervolgens staat er bij het subkopje MAESTRO 'onbruikbaar'. Ik heb inderdaad wel pinautomaten gezien, had ik nu maar even gekeken of je daar wel of niet met een gewone bankpas terechtkunt. Maar ja, ik had immers gewassen en gesteven dollars bij me.

Verder staat er bij 'links' dat Biketracks fietstochten in Myanmar organiseert. De opgegeven website linkt door naar Snow Leopard Adventures en die site rept met geen woord over Myanmar (of Birma). Iemand enig idee of die link verwijderd kan/zou moeten worden?

Groeten,

Carl