Waaarom zijn velgen en banden voor en achter identiek?

[mikefiets]

Waarom zijn bij (vakantie)fietsen eigenlijk (bijna) altijd de velgen en banden vóór en achter identiek?

Hoe langer ik er als leek over denk, hoe minder logisch het mij voorkomt.
Bij goedkopere fietsen kan ik me er nog veel bij voorstellen, het zal de kostprijs drukken, maar bij dure fietsen zou je optimale afstemming verwachten.

Verschil vóór en achter dat je wel tegenkomt is het aantal spaken, bij derailleurfietsen afwijkende spaken rechtsachter en minder druk in voorband.
Maar waarom ook niet de velg en band optimaliseren voor de verschillende gewichten die er op drukken, de aandrijfkrachten, de wegligging, de verschillen in slijtage etc.?

Discussies ver achter de komma op dit forum, maken mij nog meer benieuwd waarom bovenstaande aanpassing nergens gesteld/beantwoord wordt. Wat zie ik over het hoofd?

uitzondering,: http://cdn.speld.nl/wp-content/uploads/ ... erwiel.jpg

[Eric op de Fiets]

Mijn Avaghon heeft achter 40 spaken en voor 36 stuks.

[nsa1984]

Bij een vakantiefiets kan het nuttig zijn, om te zorgen dat men altijd een geschikte velg bij zich heeft voor het achterwiel als die onverhoopt defect raakt.
Een voorwiel is vaak relatief goedkoop terwijl aan een achterwiel vaak erg specifiek of relatief duur (door het aandrijvings/versnellings gedeelte). Nu is mijn ervaring dat als er een wiel het begeeft het doorgaans het voorwiel is, maar ik ben zelf nooit met zware bepakking op reis geweest. Is die ervaring dan anders?

Voor gewone, race of atb fietsen is er best wel wat (gewichts) winst te behalen door een optimalisatie van banden, velg, spaak keuze. Alleen wil vaak het oog ook wat, en is een gelijk ogende velg die fors lichter is uitgevoerd vaak niet te verkrijgen.

[SjirkM]

Leuke vraag!

Voor heb ik een SON en achter een Rohloff dus mijn velgen hebben een verschillend aantal spaakgaten. De velgen zijn voor de rest hetzelfde. Eigenlijk heb ik zelden voor en achter dezelfde band er op liggen, maar dat is niet echt een heel bewuste keuze. Ooit begonnen aan een lange reis met twee XR's. Na 6000 km had ik mijn magura-rem slordig terug geplaatst en begonnen aan een afdaling.... Op een markt mijn beste band ooit gekocht 2$ voor buiten- en binnenband. Heb ik 5000 km mee gereden. Vanaf dat moment heb ik nooit meer dezelfde banden voor en achter gehad. Het enige waar ik op let is dat de band met de meeste grip voor ligt. Een wegslippende achterwiel kan ik makkelijker controleren dan een voorwiel die wegschiet.
In Cambodja, nadat in de laatste XR de gaten vielen, heb ik een serieuze atb modderband als voorband genomen. Het was een Maxx nog wat. Niet vooruit te branden, maar off road heerlijke demping en grip. Achter had ik toen een supreme liggen. Dat was wel een rare combinatie als ik mezelf vast reed in de modder.

Nu ligt er voor een big apple en achter een oude marathon plus (lag nog ergens in de opslag). Tweede kerstdag kwam ik zwervend door de Loonse en Drunense Duinen. Ik heb een flink stuk van de ATB route gedaan (minder wandelaars) en dat ging prima.

Langzamerhand heb ik geleerd om hoe ik fiets niet als maat te zien. Ik ben een fietser met veel kracht in de benen. Ik trap me makkelijk door moeilijkheden heen. Daarnaast ben ik niet echt snel bang (met nog steeds een vleug puberaal bravoure) en heb redelijk wat stuurtechniek. Dit maak dat ik weinig verschil merk tussen allerlei banden, wel of geen rohloff. Met minder kracht in de benen zijn verschillen tussen banden veel relevanter. Dus waarschijnlijk is mijn bijdrage niet meer dan proza en zijn andere ervaringen veel nuttiger.

[Leon]

Maar waarom ook niet de velg en band optimaliseren voor de verschillende gewichten die er op drukken, de aandrijfkrachten, de wegligging, de verschillen in slijtage etc.?

Je vergeet de remkrachten. Er wordt in tijdshoeveelheid weliswaar maar heel weinig geremd in vergelijking met de tijd dat er op het achterwiel aagedreven wordt; de remkrachten die bij een paniekstop op het voorwiel terechtkomen zijn daarbij wel een stuk groter dan de aandrijfkrachten op het achterwiel. Ga maar na: van 0 - 30 km/u duurt een tijdje maar van 30 naar 0 gaat in een paar meter. Op die momenten drukt overigens ook een heel groot deel van het totaalgewicht op het voorwiel.
Voor wat betreft de voorband stel je aan de voorband hogere betrouwbaarheidseisen dan aan de achterband. Niet alleen moet de voorband de hogere remkrachten aankunnen, maar ook dan wil je liever geen lekke band als je snel fietst. Een lekke achterband in een snelle afdaling is misschien wel op te vangen, bij een klapband voor ga je veel sneller tegen de vlakte.
De slijtage van de velgen met velgremmen is vaak gelijk. Je remt wat vaker en harder met het voorwiel, maar de achtervelg is wat sneller nat en vuil, wat snellere slijtage verootzaakt. Als je voor een lichtere velg monteert zal die eerder aan vervanging toe zijn. Bij een vakantiefiets heb je een hekel aan vervangen van onderdelen

Bij problemen met de sneller slijtende en gemiddeld zwaarder belaste achterband kan de voorband als voorzichtige reserve dienen. Dat heb ik meerdere keren meegemaakt: bij een gat in de achterband ruil je de banden omdat de voorband niet zo hard hoeft te worden opgepompt.

Frank van Rijn heeft dit geloof ik zelfs eens met de velgen meegemaakt. Hij ging toen midden in de woestijn even zijn velgen zitten ruilen... dat lijkt me wel een uitzondering

Leon

[Wim]

Achter wil je meestal zoveel mogelijk spaken. Dat is tegenwoordig meestal 36 (meer is behalve bij tandems nog maar zelden nodig). Een voorwiel wordt echter veel minder belast, dus daar zijn 32 of zelfs 28 spaken ook wel genoeg. Dat wordt ook wel gedaan.

Iets anders is dat bij een derailleurfiets de spaken in het achterwiel een heel ongelijke spanning hebben, en dat kun je deels opvangen met asymmetrisch geplaatste spaakgaten.

Een lichtere voorvelg lijkt mogelijk, tot dat je je realiseert dat een velg meestal tegelijk remschijf is, en dat de voorste velg het daarbij mogelijk nog zwaarder te verduren heeft dan de achterste.

Wim

[Steunzool]

Ik ben deze zomer een collegafietser tegengekomen die gekozen had voor een dunner bandje voor dan achter. Het was ook harder op te pompen dan de achterband.
Daar lijkt me [achter de komma] idd wat voor te zeggen.

[Leon]

Ik ben deze zomer een collegafietser tegengekomen die gekozen had voor een dunner bandje voor dan achter. Het was ook harder op te pompen dan de achterband.
Daar lijkt me [achter de komma] idd wat voor te zeggen.

Voor het omgekeerde is minstens zo veel te zeggen: een brede voorband kan zachter blijven en de breedte zelf rijdt comfortabeler; juist vóór heb je behoefte aan confort en door de voorband wordt het grootste deel van het weggedrag bepaald.
Leon

[gios]

Ik ben deze zomer een collegafietser tegengekomen die gekozen had voor een dunner bandje voor dan achter. Het was ook harder op te pompen dan de achterband.
Daar lijkt me [achter de komma] idd wat voor te zeggen.

Voor het omgekeerde is minstens zo veel te zeggen: een brede voorband kan zachter blijven en de breedte zelf rijdt comfortabeler; juist vóór heb je behoefte aan confort en door de voorband wordt het grootste deel van het weggedrag bepaald.
Leon

+1
Meer grip ook, en dat wil je vooral op de voorband!

[HansB]

Voor het omgekeerde is minstens zo veel te zeggen: een brede voorband kan zachter blijven en de breedte zelf rijdt comfortabeler; juist vóór heb je behoefte aan confort en door de voorband wordt het grootste deel van het weggedrag bepaald.
Leon

+1
Meer grip ook, en dat wil je vooral op de voorband!

Dat klopt allebei niet helemaal.

Een bredere band levert in aan stabiliteit in de bochten, en kan daarmee het weggedrag ook negatief beinvloeden. Zo rijdt een 37-622 beduidend fijner wanneer je snel op asfalt rijdt dan een 55-622.

Een bredere band heeft op (schoon) verhard wegdek niet meer grip dan een smalle band. De grip wordt (bij benadering) bepaald door het produkt van druk, contactoppervlak en dynamische wrijvingsweerstand. Bij een smalle band neemt de druk toe en het oppervlak af, bij een brede band andersom.

[Leon]

Een bredere band levert in aan stabiliteit in de bochten.

Ik heb tegengestelde ervaringen.

Een bredere band heeft op (schoon) verhard wegdek niet meer grip dan een smalle band. De grip wordt (bij benadering) bepaald door het produkt van druk, contactoppervlak en dynamische wrijvingsweerstand. Bij een smalle band neemt de druk toe en het oppervlak af, bij een brede band andersom.

Dat is inderdaad frictietheorie, de redenering klopt. In de praktijk zijn wegdekken zelden perfect, vooral in de doelgebieden van dit forum. En smalle band reageert een pak gevoeliger op oneffenheden. Ik ken op de routes die ik vaak fiets wel een paar spleten waar een wielrenband compleet in zal verdwijnen (ja dit is echt gevaarlijk) maar waar je met een dikke band nauwelijks iets van al merken.
Leon

[HansB]

Beste Leon,

Natuurlijk maakt de constructie van de band en de velgbreedte ook nog uit maar in de regel is een brede band minder stabiel in de bochten en stuurt daarmee minder "scherp".

Verdwijnen in richels, afgronden en zwarte gaten is natuurlijk een verhaal apart. Ik dacht dat het over grip ging, oftewel de over te brengen kracht tussen band en wegdek. Mijn redenatie geld (zoals aangegeven) voor verhard wegdek. Ik kom op vakantie natuurlijk ook vaak wegen tegen die ooit verhard waren en dat nu iets minder zijn.

[Leon]

... in de regel is een brede band minder stabiel in de bochten en stuurt daarmee minder "scherp".

Waar baseer je dat op? Bron?