door
math » za 05 mei, 2018 00:27
Omdat dit topic wellicht een compendium van adviezen en trucs voor vastgeroeste zadelpennen wordt, nog een ervaring.
Ik had een titaan MTB-frame met een aluminium zadelpen. Enkele jaren geleden merkte ik dat de zadelpen muurvast zat, wat ik ook probeerde. Ik heb minstens een jaar met losgeschroefde zadelpenklem gereden, hopend dat mijn volle gewicht toch een keer beweging in die pen zou krijgen, tevergeefs. Die fiets bleef overigens prima bruikbaar, omdat het zadel ongeveer op de juiste hoogte stond. Totdat een jaar geleden de zadelpen opeens afbrak op de hoogte van de zadelpenklem. Ik dacht toen dat het frame rijp voor de schroothoop was.
Een handige kennis vroeg me of hij een alles-of-niets poging mocht doen. Met een 13 mm bandschuurmachine kon hij net in de 27,2 mm zadelpenbuis. Het eerste schuurwerk ging in enkele minuten, heel voorzichtig. Toen hadden we opeens onvoorstelbaar geluk. Het wegschuren van aluminium produceerde een grauwe stofwolk, maar als hij even het titaan raakte zagen we helder gloeiende sterretjes. Met die indicator was het heel gemakkelijk om het aluminium tot op een haardikte na weg te schuren over een diepte van ongeveer 12 cm zonder het titaan te beschadigen. Dat was genoeg om de zadelpen open te breken en het resterende stuk met een tang los te trekken.
Titaan staat bekend als een materiaal dat in de buitenlucht heel inert is, ook tegenover agressieve vloeistoffen. Maar het is ook een element dat graag met andere metalen waarmee het in intensief contact staat verbindingen aangaat. Dat verschijnsel heet
fretting. Het is een goede reden als je een titaan frame hebt om enkele keren per jaar die zadelpen los te maken en hem opnieuw van
non-seize montagevet te voorzien.