Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Agressieve straathonden Zuid-Thailand - Pagina 2 - Forum Wereldfietser

Agressieve straathonden Zuid-Thailand

Door de overstromingen van de afgelopen maand is het nu moeilijker om fietstochten in Thailand te plannen. Ik ben een keer op mijn fiets door een agressieve hond aangevallen (in Michigan - USA). Ik duwde het oranje vlaggetje dat op een lange fiberglas steeltje achterop mijn fiets stond, omlaag in de richting van die blaffabriek en hij ging van schrik jankend ervandoor :lol:
Ik hou meer van katten. Thuis heb ik er zeven. Nu acht katten :D sinds enkele dagen. De buren hebben een hondje genomen (Franse bulldog) en daar moest die kat niets van weten en is naar ons toe overgelopen. Wel steeds krapper op ons 70 m2 woonoppervlakte in huis....
Regelmatig komen we ze tegen de agressieve blaffers.Afstappen aankijken en hallo zeggen werkt al prima of ruime bocht eromheen(mits niet teveel verkeer),Onze dochter roept als een tijger tegen ze en ze rennen weg.Vandaag bij t vertrek vd pont bij koh lanta werden we aangevallen door een blaffer ik riep hem te stoppen en wat deed ie, hij nam afstand en rende daarna ruim 10 km met ons mee met 19 km per uur ik achter Amira en de hond naast mij,gezelschap vind je soms in alle soorten mens en dier, na 10 km met een tong op de grond droop onze nieuwe vriend af.

Het valt allemaal wel mee hier, dus gewoon lekker fietsen en een praatje en contact zijn al genoeg.

ps. wij hebben honden en zijn niet snel bang voor de blafjes weet niet of dat uitmaakt.

Ik kan nl. begrijpen als je bang bent voor honden dat het erg eng kan zijn.

Ga dan hard schreeuwen en weg zijn ze.

Doei

David
Kan me voorstellen dat je 'm knijpt als je een ligfiets hebt en dan komt een hond op je af - dat is akelig dichtbij, als je zo laag zit.

Ik heb bij honden die de achtervolging inzetten twee standaardreacties, zoals ook door anderen al beschreven: hard schreeuwen en een spriets water uit de bidon. Vooral dat laatste werkt goed. Een trap tegen de kop is het laatste redmiddel, als ze in je voeten dreigen te bijten, maar pas dan op dat je niet gaat zwabberen.

Je schrikt je inderdaad de pest als zo'n kreng op je afkomt, maar vaak is het territoriaal, als je ruim voorbij het erf bent vallen ze terug en is het afgelopen. Maar terugdenkend meen ik me te herinneren dat ik in Thailand en Maleisië geen enkele last heb gehad. Midden op de weg lagen ze te pitten, geen probleem.

En de apen? Linke soep. In Prachuap Khiri Khan sterft het van de apen bij Wat Thammikaram, op de heuvel. Overal apen, die blazend en blikkerend hun domein verdedigen. En ze zitten echt overal. Achter Boeddhabeelden, tussen de bloeiende bougainvillea, en op de banken vanwaar het vermoedelijk schitterende uitzicht genoten kan worden.
Deze week 3 x aangevallen door honden , nu was het tussen 7.00 en 9.00 dan is het koel en zijn ze erg aktief omdat het koel is, reed ik vandaag op een berg met mijn dochter en kreeg ik van engelse fietsers een bamboestokje na een kwartier fietsen kwam er 1 hond op ons af en het pakken v d stok was al genoeg om hem van ze plan af te helpen.De stokken liggen in de berm onder je remkabels of met een wasknijper vastzetten in geval van nood.

Hoe simpel kan het leven soms zijn?????
Mijn niet zo heel fijne ervaring met een straathond in Thailand vandaag met de vraag of ik dit als ik iets anders had gedaan dit had kunnen voorkomen.

We fietsen een verkeerd weggetje in en moeten even draaien. Man en kind (op de aanhangfiets) zijn snel gedraaid, ik doe er op de ligfiets iets langer over. Ik sta (lig dus al op de fiets) stil, klaar om te vertrekken als een hond die eerst rustig aan de kant van de weg lag rustig naar me toe komt lopen en even snuffelt en dan van het ene op het andere moment in de aanval gaat. Ik stond stil, keek niet in z'n ogen en wachtte rustig tot ie weg zou lopen. Hij bijt keihard in mijn zij en ik duik op de grond en lig even later helemaal in elkaar met mijn armen over mijn gezicht terwijl het beest blijft bijten tot hij door omstanders van me af wordt getrokken.

Het bloed druipt van mijn arm en ik wordt door mensen die ernaast wonen eerst schoongespoeld en daarna naar het ziekenhuis gebracht waar ik een paar diepe gaten en sneden op mijn rug en een paar flinke gaten van tanden in mijn arm blijk te hebben. Schoonmaken, enorm prikkende Rabiesprikken recht in de wond en verbinden maar en met een herhalingsprikschemaatje en antibiotica en pijnstillers weer weg.
Dezelfde man die ons naar het ziekenhuis zijn gebracht heeft ons naar een lekker hotel met airco in Kanchanaburi gebracht waar ik nu begin te beseffen wat er gebeurd is. En besef dat dit ook mijn zoon van 4 had kunnen zijn. En twijfel heel hard of we nog wel moeten blijven fietsen. Als we met z'n tweeen zouden zijn, zou ik wel doorwillen, maar het idee wat voor ravage zo'n kutbeest kan aanrichten als ie mijn kind te pakken zou krijgen....

Kortom, pas zeker goed op voor die beesten want ze kunnen dus echt enorm agressief zijn....en heel hard bijten.

Nu maar even bijkomen en bezinnen op onze verdere plannen (het fietsen met een kind van 4 in de tropen had toch al wat meer haken en ogen dan voorzien en dit kan de druppel zijn). En ik was al niet echt fan van honden, nu ben ik echt bang en denk ik ook niet dat ik voorlopig relaxed kan fietsen in de buurt van die beesten...
els schreef:Ik sta (lig dus al op de fiets) stil, klaar om te vertrekken als een hond die eerst rustig aan de kant van de weg lag rustig naar me toe komt lopen en even snuffelt en dan van het ene op het andere moment in de aanval gaat. Ik stond stil, keek niet in z'n ogen en wachtte rustig tot ie weg zou lopen. Hij bijt keihard in mijn zij en ik duik op de grond en lig even later helemaal in elkaar met mijn armen over mijn gezicht terwijl het beest blijft bijten tot hij door omstanders van me af wordt getrokken.
Hallo Els,
Ik wens je heel veel sterkte met het verwerken van deze nare ervaring.
Hopelijk kun je er over een tijdje mee verder door te weten dat zoiets toch wel weinig voorkomt, ook in Thailand. Zelf heb ik wel honden meegemaakt die angstwekkend dichtbij kwamen, maar bij nader inzien waren het schijterds. De hond die jou heeft gebeten is volgens mij niet helemaal in orde geweest. Volgens mij had je er dan ook heel weinig aan kunnen doen. Misschien was een tegenaanval (type: ik kan nog een grotere bek hebben dan jij) nog wel erger uitgepakt met deze hond.
Sterkte en sawadee,
Leon
Met muggen en teken staan honden (zeker die in Azië) bovenaan op mijn lijst van dieren waar ik het ecologisch nut niet van kan (of wil) inzien.

Hopelijk genezen de wonden snel. Ik kan me heel goed voorstellen dat je het nu niet ziet zitten om daar door te fietsen als je bedenkt wat er met je kind kan gebeuren. Een dogdazer helpt goed tegen achter je aan rennende honden. Bij een sluimerende killer ben je simpelweg niet snel genoeg.

Toch nog veel plezier daar. Het doorlopen van een medisch circuit kan ook weer een verrijkende ervaring zijn ;-)

Sjirk
Een nacht goed geslapen en besloten in ieder geval voorlopig te stoppen met fietsen. Met de wond op mijn rug kan ik toch voorlopig niet op de ligfiets en over een paar weken komen mijn ouders naar Bangkok en zouden we sowieso even niet fietsen. plan is nu om de fietsen in Bangkok te stallen en na het bezoek van mijn ouders te kijken of we nog gaan fietsen of niet. Nu een paar weken backpack en OV.
vandaag overal spierpijn en moe, maar de wonden zien er goed uit en de bibbers nemen af.
Wij waren onlangs door Thailand, Cambodja en Vietnam aan het fietsen. Opvallend dat Thaise honden agressiever zijn dan Cambodjaanse en Vietnamese honden. Begint letterlijk aan de andere kant van de grens, heel bizar. Mijn theorie is dat ze vals gemaakt worden ter bewaking van huizen. Afstappen en lief (!) tegen ze praten is meestal geen optie, ik ben door een hond gedurende een paar honderd meter achtervolgd, gelukkig in een afdaling, ik raakte hem echter pas kwijt bij 30 km p/u. Met luide en dwingende stem iets tegen ze roepen heeft vaak effect, dreigen iets te gooien en daadwerkelijk gooien ook. Inenten tegen hondsdolheid is aan te raden.
Wiltdorfer schreef:, ik ben door een hond gedurende een paar honderd meter achtervolgd, gelukkig in een afdaling, ik raakte hem echter pas kwijt bij 30 km p/u.
Dan had je een bijzonder slome hond, of je was inmiddels buiten zijn territorium geraakt en hij voelde geen behoefte meer om je achterna te zitten, ongeacht je snelheid. Een beetje hond rijd je er op het vlakke nooit uit, en dus ook niet in een afdaling als je slechts 30 km/u gaat. Gelukkig dat je er zonder kleerscheuren vanaf bent gekomen.

Bij honden die gevoelig zijn voor schreeuwen sorteert Nederlands, met veel s-en en g's, (Scheer je weg, schoft!) een aangenaam effect. Een spuit water uit een bidon schijnt ook nog weleens te helpen (maar dan moet de hond al onaangenaam dichtbij zijn, vind ik). Ergens las ik het advies nooit je fietspomp op te offeren aan een confrontatie met een hond, maar als ik moet kiezen tussen nu heelhuids bij een hond wegkomen of later mijn band nog eens kunnen oppompen, denk ik maar dat ik voor dat lek nog wel een fietsenwinkel met pompjes tegenkom...

Carl
Els wat een afschuwelijk verhaal. Veel sterkte en ik hoop dat je toch weer voldoende vertrouwen kan krijgen.

Zou zo'n toeter op perslucht wat zijn. Je kent ze wel suporters laten zich wel eens horen met deze herriemakers. Lijkt mij dat die hond zich rot schrikt. Maar wat als ie bekomen is van de schrik.

Zelf wil ik wel eens heel hard en zeer luid grommen, blaffen, een paar keer lukte het, dat hondje schrok zich rot en weg was ie. Ik heb nog niet genoeg ervaring of het altijd lukt en of met elk ras.

Wat ik weet honden blaffen omdat ze onzeker zijn. Ziet hij een fietsers dan weet de hond dat het lukt, de fietser verwijdert zich van zijn gebied.
Op Aruba hebben fietsers in de wat achtergebleven woongebieden zeer van last van loslopende (waak-)honden die erg agressief kunnen zijn. Heel veel fietsers (en hardlopers ook) hebben dan ook een lange stok bij zich. Deze hoeven ze overigens niet vaak te gebruiken. Het zien van de stok werkt blijkbaar behoorlijk preventief.
Ik zag dit onderwerp weer en zal even een update geven. Ik ben gelukkig helemaal genezen van de verwondingen. Heb wat littekens, maar valt reuze mee. We hebben in Thailand alleen nog maar een paar korte dagtochten gemaakt op de fiets en verder OV.
We gaan deze zomer wel weer lekker fietsen, als het weer mee zit gewoon in Nederland. Ik ben nog wel bang als ik onverwacht een hond tegen kom op de fiets, maar lang niet meer zo panisch als in het begin dus dat slijt gelukkig. Ook zoon is niet heel dol op honden maar ook niet meer heel bang, gelukkig!
Ik ben wel tot de conclusie gekomen dat dit echt een agressieve hond was en dat ik weinig anders kon op dat moment en dat de meeste honden gelukkig wel meevallen.
Wiltdorfer schreef:Wij waren onlangs door Thailand, Cambodja en Vietnam aan het fietsen. Opvallend dat Thaise honden agressiever zijn dan Cambodjaanse en Vietnamese honden. Begint letterlijk aan de andere kant van de grens, heel bizar. Mijn theorie is dat ze vals gemaakt worden ter bewaking van huizen. Afstappen en lief (!) tegen ze praten is meestal geen optie, ik ben door een hond gedurende een paar honderd meter achtervolgd, gelukkig in een afdaling, ik raakte hem echter pas kwijt bij 30 km p/u. Met luide en dwingende stem iets tegen ze roepen heeft vaak effect, dreigen iets te gooien en daadwerkelijk gooien ook. Inenten tegen hondsdolheid is aan te raden.
In Cambodja zijn zijn minder honden en zeker geen zwerfhonden, want deze dieren gaan in de pan! In zag een vrachtauto over een hond rijden. De auto stopte en het kadavar ging in de laadbak.
Kan ik hieruit dan maar beter mijn mening veranderen ivm de vaccinatie voor Rabies? Eigenlijk hadden wij besloten om deze niet te nemen, we fietsen een 4 tal weken langs de thais-Cambodiaanse grens...(de vaccinatie is toch behoorlijk duur)
Of is de vaccinatie na de beet in een plaatselijk ziekenhuis even doeltreffend?
Injectie in thailand niet nodig omdat je altijd binnen 48uur een injectie kunt krijgen in een ziekenhuis. Oostkant weinig/geen last van honden gehad..
Dan schreef:Hoi

Bedankt voor jullie tips. We zitten nu in Cha-Am en zullen kijken of we verder gaan fietsen of toch maar met de trein verder gaan. Ik vertel er even bij dat ik met een ligfiets rij en honden blijken daar agressiever op te reageren dan op een gewone fiets, dat merk ik ook als ik thuis ligfiets. Verder is mijn vriendin onlangs door een grote herdershond gebeten. Het is daardoor dat we wat sneller schrik hebben. We zijn nu beiden gewapend met een bamboestok en als je daarmee dreigt, blijken de meeste honden op afstand te blijven.

Groeten
Dan

Hey,

Ik wil ook met de ligfiets vertrekken. Zijn de wegen te doen?
Ik twijfel enorm. Geef me raad?
Inge
Er bestaat een Dazer pistooltje.
Dit geeft geluid waar honden niet tegen kunnen en mensen horen dit niet.
Misschien de moeite?

Dit is te kopen online. Of misschien moet je familie dit meebrengen als ze toch naar bangkok komen?

xxx
Mijn ervaring is dat die dazer niet zoveel doet bij thaise honden. Stok lijkt me effectiever.

Ik heb trouwns mijn beten ook op de ligfiets opgelopen, honden reageren daar inderdaad agressiever op.
Ik zet geen fiets op Thaise bodem, want dit land heeft een erg slechte naam op het gebied van dierenbescherming, die men daar nooit van gehoord heeft. Zelfs olifanten worden daar mishandeld.
Fietsen ten oosten van de rivier Jordaan is al een gevaarlijke onderneming, zeg ik uit eigen ervaring.