do 12 jan, 2012 17:18
In 2009 fietste in oa. van Lapland naar Malaga, tijdens mijn tocht door Denemarken stond er een enorm harde wind met veel regen. 
Op een dag moest ik een soort van afsluitdijk over maar die was vanwege de wind afgesloten. Die nacht verbleef ik op een camping in afwachting op beter weer. De andere dag kon ik verder en kwam uiteindelijk bij een water dat per veerboot overgestoken moest worden. In afwachting van de boot zat ik wat voor me uit te kijken over het water, ineens zag ik een meeuw zo'n 40 meter op het water rare bewegingen maken. Het zat verstrikt in een vissnoer, maar ik kon het arme beest niet helpen. Tot mijn verbazing zat de meeuw na een tijdje aan de andere kant van de aanlegstijger op een steen, ik rende er naar toe. Heel voorzichtig benaderde ik de meeuw die me aankeek alsof het wilde zeggen "help me alsjeblieft".
Ik kon de meeuw pakken en liep snel naar mijn fiets waar ik mijn scherpe "HELLE" Fjellman mes uit mijn stuurtas haalde. Het draad zat diep en strak om zijn poot, zijn vleugel en hals, ik kon heel voorzichtig stukje bij beetje de draad lossnijden en het arme beest van een wisse dood bevrijden. Ik liet de meeuw gaan en hij vloog meteen naar ondiep water om er een krab op te duiken, vloog vervolgens terug richting mij aan de oever en peuzelde de krab in no-time op. De meeuw had zichtbaar honger. Met een goed gevoel, en de meeuw een nog veel beter gevoel kon ik net optijd aan boord van de veerboot. Mijn reis kon niet meer stuk.
Op de foto duidelijk de rooddoorlopen poot te zien.
Hoe zou het nu met hem gaan??
Henk
kunst en fietswerk
Op een dag moest ik een soort van afsluitdijk over maar die was vanwege de wind afgesloten. Die nacht verbleef ik op een camping in afwachting op beter weer. De andere dag kon ik verder en kwam uiteindelijk bij een water dat per veerboot overgestoken moest worden. In afwachting van de boot zat ik wat voor me uit te kijken over het water, ineens zag ik een meeuw zo'n 40 meter op het water rare bewegingen maken. Het zat verstrikt in een vissnoer, maar ik kon het arme beest niet helpen. Tot mijn verbazing zat de meeuw na een tijdje aan de andere kant van de aanlegstijger op een steen, ik rende er naar toe. Heel voorzichtig benaderde ik de meeuw die me aankeek alsof het wilde zeggen "help me alsjeblieft".
Ik kon de meeuw pakken en liep snel naar mijn fiets waar ik mijn scherpe "HELLE" Fjellman mes uit mijn stuurtas haalde. Het draad zat diep en strak om zijn poot, zijn vleugel en hals, ik kon heel voorzichtig stukje bij beetje de draad lossnijden en het arme beest van een wisse dood bevrijden. Ik liet de meeuw gaan en hij vloog meteen naar ondiep water om er een krab op te duiken, vloog vervolgens terug richting mij aan de oever en peuzelde de krab in no-time op. De meeuw had zichtbaar honger. Met een goed gevoel, en de meeuw een nog veel beter gevoel kon ik net optijd aan boord van de veerboot. Mijn reis kon niet meer stuk.
Op de foto duidelijk de rooddoorlopen poot te zien.
Hoe zou het nu met hem gaan??
Henk
kunst en fietswerk
