In Libie fietsen zonder gids

[kim]

Op ons rondje rondom de Middellandse Zee is het ons met z'n twee?n toch gelukt een visum te krijgen voor Libi?, zonder uitnodigingen van reisorganisaties en verplichte lokale gidsen. Wel heeft het heel wat geduld en volhardendheid gevraagd. In Tunis hebben we bij de Libische ambassade aldaar een verzoek in het arabisch aan de consul general ingediend en na een paar weken kregen we tot onze en de ambassademedewerker's verbazing een goedkeuring en een visum om zelfstandig het land door te trekken met de fiets.
In januari 2005 zijn we van de grens bij Tunesie door Libi? getrokken naar de grens van Egypte. Een bijzondere ervaring, maar wat het fietsen betreft geen onverdeeld genoegen...

[joop]

hoi

het kan dus toch. Al geruime tijd bleef het wat onduidelijk of je nou zelfstandig door libie kon. Ik zit er zelf nog steeds aan te denken.
Maar even wat vragen. Hoe lang hebben jullie erop moeten wachten in Tunesie.?
Je schrijft dat het qua fietsen niet helemaal fantastich was. waarom?
Heb je ook ergens een reisverhaal staan?
Heb je het idee dat dit een grote uitzondering was of denk je dat Libie gewoon wat meer open wordt.
Groet
Joris

[kim]

Beste Joris

Vier weken na het verzoek aan de Libische consul general in Tunis kregen we de goedkeuring. Of dit een uitzondering was, of het lag aan onze argumenten in de brief, puur toeval was of dat Libi? haar deuren wat meer aan het openzetten is voor toeristen valt moeilijk te zeggen. Wij zijn verder niemand tegengekomen die op deze manier een visum gekregen heeft. En of de 4 weken een standaard termijn betreft kan ik ook niet zeggen. Wij zijn na 2 weken rondrit in Tunesie teruggekeerd naar de ambassade in Tunis om eens te informeren. Toen was er nog geen nieuws. Daarna hebben we 2 weken op Sicilie gefietst en zijn weer teruggekomen in Tunis om daar opnieuw bij de ambassade te informeren. Toen wel het goede nieuws ontvangen.

Libie is geen fietsland. Langs de kust loopt feitelijk 1 grote snelweg waar veel auto's met enorme snelheden voorbijrazen, een beetje als de Duitse autobanen, maar dan zonder vluchtstrook. Men is niet gewend aan fietsers. Je wordt dan ook constant, liefst rijdend vanuit de auto op de foto gezet. De omgeving rondom die snelweg is niet fraai: een grote vuilnisbelt en weinig groen. De afstanden daarentegen zijn gigantisch: zo'n 2000 km van west naar oost.
Hoewel we Libi? geen fietsland vinden, is het wel de moeite waard om te bezoeken, zeker als je op individuele basis een visum hebt weten te bemachtigen.

Libiers zijn (eenmaal uit de auto) ongelooflijk aardig en vinden het geweldig dat je hun land komt bezoeken. De woestijn is prachtig; wij zijn met een bus heen en weer naar Gadames gegaan, een juweeltje in die grote zandbak. En ook de Romeinse, Griekse en Byzantijnse op-gravingen langs de middellandse zee zijn fenomenaal.

Een reisverhaal is nog niet beschikbaar, maar wel in de maak. Zodra alle aantekeningen zijn uitgewerkt zal ik dat via dit forum laten weten.

Kim

[joop]

hoi
bedankt voor je snelle antwoord.
Het klinkt echter niet heel aanlokkelijk om Libie door te fietsen. We zoeken nog een goede route naar egypte. we hebben niet zo'n zin om twee keer door Jordanie en syrie te rijden.

groet

www.freewebs.com/joris-en-stellafietsen