Apoera Challenge; wie fietst mee

[Koert]

Apoera Challenge
Wie fietsen in de week van 23 juli t/m 30 juli 2011 mee door Surinaamse savanne en - grotendeels - het oerwoud en natuurparken van Paramaribo naar Apoera?

De Apoera Challenge is een serieuze MTB-tocht over slechte wegen. Lees o.a. mijn verslag in de Wereldfietser van zomer 2010. De tocht voert door prachtig natuurschoon langs kleine nederzettingen en over kreken. Van Apoera naar Nieuw Nickerie varen we over de Corantyne rivier.
Bij voldoende deelname rijdt er een gids mee en een volgauto voor bagage, eten, drinken, keuken en kampeerbenodigdheden. Bij weinig belangstelling kun je niet meer meenemen dat wat in je rugzak past. Dat maakt de tocht nog avontuurlijker maar ook zwaarder.

In Suriname zijn nog meer (zelfstandige) fietsmogelijkheden naar o.a. de Brownsberg of nog zuidelijker langs het Brokopondomeer. Ook kun je eventueel naar de buurlanden Guyana en Frans Guyana. Je kunt je vakantie dus naar believe uitbreiden.

Voor meer informatie zie:
http://www.fietseninsuriname.nl en fietswiki

Interesse? Vraag of mail me gerust.
Koert.

[Koert]

Hoi Koert,

Heel interessant die reis naar Suriname, ik heb Suriname stiekem al een tijdje op een lijstje staan, vandaar.
Omdat ik volstrekt onbekend ben met fietsen in Suriname een paar vraagjes:
- hoe lang denk je zelf te gaan en zijn er meer gegadigden?
antwoord: Ik ga in genoemde week. Ik zit dan voor mijn werk een maand in Suriname.
- sluit je aan bij een bestaande reisorganisatie of wordt het een echte Wereldfietserstocht waarbij we vooraf alles zelf regelen (vergelijk buitenlandtocht)
antwoord: Beide opties zijn denkbaar. Ik wil in elk geval met een groep. Bij de Moengo Challange reed de eerste 2 dagen een volgauto mee met alle spullen en een kano die ons over moest zetten. Er werd gekookt. Ik was toen wel blij dat ik een gids bij me had.
De Apoera Challenge is zwaarder en langer. Een volgauto biedt dus wel veel comfort en je kan je beter concentreren zonder bagage. Maar het kan natuurlijk ook zonder. Ik denk dat je met een trekkingbike met spatborden en zijtassen niet ver komt op de onverharde wegen. Een MTB met hooguit een rugzak. Afzien dus.
- op de site http://www.fietseninsuriname.com/ kon ik van die Apoera Challenge niet zo gauw iets vinden; is er meer info over die tocht zoals exacte start- en eindpunt van de tocht, idem start- en einddatum, wat voor accommodaties kunnen we aantreffen, neem je ook tent/slaapzak/matje/kookuitrustuing mee, koken we ons eigen potje of eten we in restaurantjes onderweg, zijn er kosten verbonden aan de organisatie, worden fietsen gehuurd of gaan we met eigen fietsen?
antwoord: Op de site klik je door naar MTB-toers en je vindt meer info. De start is in Paramaribo of Zanderij. Er zijn beperkt accomodaties waar je kan overnachten. Je neemt een hangmat en lakenzak mee of huurt dit voor een luttel bedrag. Ik heb altijd een MTB gehuurd in Suriname. Gedateerde maar goed onderhouden Gazelle met voorvering.
- een week Suriname zou voor mij (en wellicht andere geïnteresseerden) erg kort zijn; kunnen we vooraf als Wereldfietser gezamenlijk een mooie tocht uitzetten van 2 à 3 weken?
antwoord: Ik zou me op de fiets prima 3 weken in Suriname kunnen vermaken. Maar ik zou dat op een ander niveau doen dan een Challenge en de tijd nemen voor het natuurschoon, watervallen, voettochten, de ontmoeting met anderen, de Brownsberg, verder het binnenland in e.d.


Ha die Koert,

Deze route is jaren geleden beschreven door Kees Lucassen in Op Pad. Kees heeft deze route andersom gedaan.
Ook Frank Wolters heeft deze route zo'n 15 jaar geleden beschreven in zijn gids Fietsen in Suriname. Frank deed dat met Celestine op hun vakantiefietsen met tassen eraan. Helaas is Celestine in het jaar 2000 in het harnas gestorven in Australie. Aangereden door een stomdronken automobilist.
Kun je tegenwoordig fietsen in Guyana? Mij werd dat dringend afgeraden vanwege de onveiligheid in dat land. Is de weg naar Berg en Dal inmiddels geasfalteerd. 1 1/2 jaar geleden waren Chinezen daarmee bezig. De klim naar Brownsberg is slecht door een rul en onregelmatig wegdek van aarde, zand, losse stenen en vol kuilen. Niet voor mij bestemd.
Antwoord: Is genoemde informatie nog toegankelijk en actueel?
Guyana en Suriname zijn redelijk veilig; je moet geen gelegenheid geven. Ik heb persoonlijk geen negatieve ervaringen.
De weg naar Brownsweg is inderdaad geasfalteerd. Ik reed over een 30 km. zandweg van Zanderij naar de Affobakkaweg. Vanaf Brownsweg ga je onverhard de Brownsberg op. Ik deed er vorige week 3 uur over. De weg is inderdaad erbarmelijk; m.n. in de regentijd, maar dat is nou echt een uitdaging. Boven op de berg is een prima overnachtingsmogelijkheid en heerlijk eten. Wandelingen mogelijk; wilde boshonden, boskippen, jaguars, bosvarkens, vlinders, vogels, watervallen, noem maar op. Van Brownsberg onverhard over prachtige weg naar Affobakka (stuwdam Brokopondomeer) en Brokopondo. Deze weg is ontoegankelijk gemaakt voor auto's en vliegtuigjes i.v.m. cocaïnesmokkel.

[bert sitters]

De Apoera-route is ooit in het tweede deel van de jaren '90 beschreven door Frank Wolters. Frank had destijds ook een gids samengesteld over fietsen in Suriname. Frank heeft deze tocht gedaan op zijn vakantiefiets met tassen op zijn fiets.
Daarna heeft Kees Lucassen over deze route een verhaal geschreven in Op Pad.
Kees en Frank hebben de route in omgekeerde volgorde gedaan: eerst met een bootje van Nieuw-Nickerie naar Apoera. Je kunt van Nieuw-Nickerie ook over de kustweg terug naar Paramaribo. Sommige stukken zijn wel saai en er zijn delen van 50 km zonder voorzieningen. Interessant vond ik de teloorgang van de rijstindustrie in Wageningen. Groots opgezet vanuit de toenmalige Landbouwhogeschool in het Nederlandse Wageningen. Vandaar de naam. Een uitgestrekt moerasgebied werd ingepolderd en door noeste arbeid in cultuur gebracht. Gemalen zorgden voor de waterhuishouding. De rijst werd over water vervoerd via een aantal verbindingskanalen tussen de rivieren. Het imposante rijstverwerkingsbedrijf bood werkgelegenheid aan 650 mensen. Mismanagement betekende het einde. Nu staat alles weg te roesten. Stoeptegels met een fietsgleuf voor het industriele monument herinnneren nog aan de Nederlandse aanwezigheid. 'Kunnen de Nederlanders niet terug komen om de leiding weer op te nemen?' vroeg mij de eigenares van het guesthouse in Wageningen. Ook even de de kustweg af ligt het leuk aan een rivier gelegen Groningen: met rode bakstenen net als in Westernieland in ons Groningen. Men zegt dat op het terras Riverside de beste Nasi Rames van heel Suriname wordt geserveerd. Smaakte inderdaad uitstekend met een djogo ernaast: er gaat niets boven Groningen!

[Koert]

De kustweg van Nieuw Nickerie naar Paramaribo, de zg. Oost-Westverbinding is geen echte aanrader. De weg is onlangs prachtig geasfalteerd en er wordt nu dus veel te hard gereden. Soms kun je een parallelle route nemen.
Inderdaad waan je je tussen Nieuw Nickerie en Wageningen een beetje in Nederland. Ik las in de Ware Tijd dat van alle landbouwgrond hier nog maar 30% in gebruik is. Door achterstallig onderhoud van de landbouwwegen komen de landbouwmachines niet meer het gebied in.

[bert sitters]

De kustweg van Nieuw Nickerie naar Paramaribo, de zg. Oost-Westverbinding is geen echte aanrader. De weg is onlangs prachtig geasfalteerd en er wordt nu dus veel te hard gereden. Soms kun je een parallelle route nemen.
Inderdaad waan je je tussen Nieuw Nickerie en Wageningen een beetje in Nederland. Ik las in de Ware Tijd dat van alle landbouwgrond hier nog maar 30% in gebruik is. Door achterstallig onderhoud van de landbouwwegen komen de landbouwmachines niet meer het gebied in.

Is het verkeer op de kustweg sinds december 2008 dan zo toegenomen? In het uitgestrekte en lege district Coronie kwam ik nauwelijks een auto tegen op deze weg.

[Koert]

Nee, de wegen buiten Paramaribo zijn niet erg druk, behoudens de weg naar het internationale vliegveld Pengel Airport (Zanderij). Maar eenmaal geasfalteerd wil de gemiddelde Surinamer, die toch wel van doorrijden houdt, het gas nog eens extra stevig indrukken.

Kijk voor de informatie over Suriname ook eens op de FietsVakantieWiki.

[Gee]

Deze route is in 2005 gefietst door Hans en Angelique met een tandem (zie It Takes Two to Tandem voor info). Ik neem aan dat je die al kent?




Gee

[Koert]

Gee,

Hier hebben we wat aan. Nee ik kende deze site niet, dus. Direct opgezocht.
Kort en bondige informatie die - 5 jaar later - nog behoorlijk actueel lijkt. Ook wel wat persoonlijke voorkeuren die ik zo niet invoel. Met een tandem heeft het stel het zich niet bepaald gemakkelijk gemaakt.
Er is in Suriname in elk geval genoeg te beleven voor een echte fietsvakantie. Je moet hier geen kilometers willen vreten maar gewoon de warmte, de mensen, de sfeer en de natuur over je heen laten komen.

[Gee]

Er is in Suriname in elk geval genoeg te beleven voor een echte fietsvakantie. Je moet hier geen kilometers willen vreten maar gewoon de warmte, de mensen, de sfeer en de natuur over je heen laten komen.

Koert,
Ik meen me te herinneren dat die tocht zo'n kleine 600 km lang is, dus als je daar 3 weken voor neemt, incl de boottocht en Paramaribo, heb je een boeiende tocht met veel bush (of bos zoals de Surinamers zeggen)!
Hij staat al een jaar op mijn lijstje (maar eerst twee keer Afrika volgend jaar)!

Gee

[Koert]

De Apoera Challenge zal niet in juli gereden worden. Heb je toch belangstelling? De tocht wordt vrijwel zeker in de eerste week van december 2011 gereden. Hou dit forum in de gaten of eventueel de sites van Fietsen in Suriname of Suriname Holidays.