Een jaar of 4, 5 geleden fietste ik in Thailand. Ik nam een stuk de bus en lag voor op mijn planning. Ik nam mij voor wat leuks in Chiang Mai te doen, een Thaise kookcursus, Thaise massagecursus of wat dan ook.
In Chiang Mai kwam in in een tempel met een aankondiging voor een tweedaagse introductie op Vipasana. Ik had er nog nooit van gehoord, maar altijd in voor iets nieuws, gaf ik mij op. Dat was erg leuk, vooral informatief met een paar zeer vooruitstrevende moderne monniken, gewoon 3 maaltijden per dag, matras op je bed, yoga, lezingen, verschillende meditatietechnieken enz. Dus toen ik in L Pl las dat je ergens anders, ook in CM een 10 daagse cursus kon doen gaf ik mij op. Tien dagen leek mij wel lang maar was het minimum. Die was wel anders, geen matras op je bed, van 4.00 tot 22.00 mediteren, na 11.00 geen eten meer. Na 4 dagen ben ik weg gegaan. Ik leerde niets nieuws meer het was alleen herhalen en ik dacht dit kan ik ook op de fiets doen of thuis. Zo jammer van de tijd hier in Thailand…ik wilde een kookcursus gaan doen.
Later hoorde ik van verschillende mensen die het ook gedaan hadden en zonder uitzondering erg positief waren. Ik kreeg spijt, had het gevoel gefaald te hebben omdat ik het niet volgehouden had.
Binnenkort ga ik naar België. En dit keer houd ik 10 dagen vol, ik weet nu ook wat ik kan verwachten. Mijn hoofdmotivatie is denk ik dat ik mijzelf wil bewijzen dat ik dit 10 dagen vol kan houden…
maar als de concentratie beter wordt zal ik dat met beide handen aangrijpen. Ik ben ook heel benieuwd of je werkelijk na 10 dagen in het hier en nu denkt. Doe je ogen eens 3 minuten dicht en probeer niet te denken aan wat geweest is of wat nog komt, dat is toch raar dat dat niet lukt, wat is nou 3 minuten?
Ik ga er in ieder geval niet heen om mijn gedachten van angst, woede, haat of hebzucht te zuiveren. Ben mij nu in ieder geval niet bewust dat ik dergelijke gevoelens heb.
Het is overigens wetenschappelijk bewezen dat je je met meditatie beter kan concentreren. Labyrint had hier recent een uitzending over, niet meer op uitzending gemist te vinden.
Overigens zelfs al fiets ik maanden alleen, is dat toch echt iets anders dan mediteren, voor mij in ieder geval. En ik kan dat thuis ook niet, veel te ongeduldig voor. Ik zit heel relaxt op de fiets, meditatie is het tegenover gestelde, je concentreert je juist heel bewust op één ding.
Ik was benieuwd naar eigen ervaringen van mensen.
