vr 25 jun, 2010 12:12
Een paar weken geleden had ik me voorgenomen om rond de langste dag een rondje Lauwersmeer te maken. Gisteravond leek mij een geschikte avond, geen tot weinig wind (dacht ik), en de wind die er was zat in de noord-west hoek, ideaal vanuit mijn startpunt, Peize, in de kop van Drenthe.
Om 19u45, nadat de kinderen lekker op bed lagen en een kop thee met mijn vrouw op de fiets gestapt. Een paar muslirepen, banaantje en een evergreen mee en op pad. Het eerste stuk de gebruikelijke aanrrijroute gereden via Peizermaden en Hoogkerk-Vierverlaten naar het Aduarderdiep. Vanaf Aduard richting Den Ham. De wind is toch iets sterker dan gedacht, maar het loopt lekker door.
Het gemaaide gras ligt klaar om in de bult gereden te worden en ruikt heerlijk. Onderweg kom ik nog een paar verdwaalde oranjesupporters tegen die de rust gebruiken om van locatie te wisselen. Vlak na Den Ham zie ik een leuk fietspad naar Oldehove, en aangezien ik toch die kant op wil sla ik het maar in.
Met op mijn MP3 de American Recordings van Johny Cash rij ik op mijn stalen ros noordwaarts. Heerlijk! Bij Oldehove moet ik even kijken welke kant ik op moet (door het fietspad was ik even iets anders uitgekomen dan verwacht), maar al vlot is Electra in zicht.
Wat kan het Groningerland toch mooi zijn in juni.. De contouren van Zoutkamp komen in zicht. Voor mezelf had ik dat als punt genomen om te beslissen of ik door zou gaan naar Lauwersoog, of dat ik daar het wiel weer huiswaarts zou keren. Maar het gaat zo lekker dat ik gewoon lekker door kar. Over de strandweg (rare naam eigenlijk, geen strand te bekennen) langs het Reitdiep richting Lauwersoog. De wind steekt een beetje op en zit dan weer op het grote blad, dan weer op het kleine.. Met een 'beetje' tegenwind zit ik rond de de 29km/u vaak wat te klooien. Ik wil een beetje rustig aan doen, want ik ben nog maar net op een derde van de rit..
Maar na 1u50 en 51 km sta ik dan toch op de dam...
Ik eet mijn banaantje en geniet van de laatste zonnestralen. Toch altijd een bijzondere sfeer zo bij het water.
Ik doe mijn armstukken en reflecterend vestje aan. Het wordt killer en vochtiger in de lucht dan ik gehoopt had.
Richting Anjum zie ik rechts van mij de zon achter de dijk verdwijnen. Tijd om mijn lampjes op de fiets te klikken en een laatste fotootje te maken (allemaal met de telefoon, sorry voor de kwaliteit.)
Altijd als ik in Friesland kom raak ik de weg kwijt... Er staat teveel zuid-west op mijn kompasje en dat zint me niks. Ik kan me niet echt orienteren, totdat ik een bordje Ee tegenkom. Daar maar naar toe en dan Engwierum aanhouden.. En na een tijdje 'beklim' ik de Dokkumer Nieuwe Zijlen en ben ik weer op bekend terrein.
Eigenlijk wilde ik via Kollumerpomp en Warfstermolen terug fietsen, maar aangezien het nu echt donker is kies ik er maar voor zo snel mogelijk huiswaarts te rijden in plaats van door onbekende dorpjes te krummelen. Ik pak het fietspad langs de kwelderweg en dat is een verbazend mooi pad. Het loopt prachtig mooi door het natuurgebied en ik geniet van de langsvliegende uilen. Het draait lekker door. Het voordeel van in het donker fietsen is dat je niet ziet hoe hard je gaat
Je kunt lekker op gevoel fietsen. Via Munnekezijl gaat het lekker naar Grijpskerk. Terwijl ik op de kruising voor de Friesestraatweg met mezelf sta te overleggen welke route ik zal nemen merk ik dat ik eigenlijk wel honger heb.
Door Grijpskerk dan maar en op zoek naar een cafetaria.. Het is al 23u45 maar in een cafe kan ik nog een lekker bordje patat pinda scoren en na een chocomelk als toetje kan ik er weer tegenaan. Ik heb besloten om na Gaarkeuken niet langs het Hoendiep naar Aduard te gaan (langer), maar via Oldekerk naar Leek te fietsen.
'S nachts worden je zintuigen veel scherper. De paarden in het weiland zie je niet, maar ruiken doe je ze wel. Ook voel je op wat voor asfalt je fiets en je probeert het 'gladde' gedeelte op te zoeken. Mijn hoofd is dan helemaal leeg en ben helemaal één met mijn fietsje.
Het patatje heeft me wel goed gedaan, maar ik begin toch wel moet te worden. Het is redelijk heiig en vochtig en bij Leek besluit ik maar een beetje langs lantaarnpalen te fietsen en door Leek en Leutingewolde richting Peize te gaan. Ik merk dat ik minder scherp wordt en te weinig licht van de maan heb om door de Onlanden te fietsen.
Rond 0u40 en na 109 km stap ik moe en tevreden af en hang mijn fietsje weer op. Totaal 109 km door Drenthe, Groningen en Friesland. Het was heerlijk!
Om 19u45, nadat de kinderen lekker op bed lagen en een kop thee met mijn vrouw op de fiets gestapt. Een paar muslirepen, banaantje en een evergreen mee en op pad. Het eerste stuk de gebruikelijke aanrrijroute gereden via Peizermaden en Hoogkerk-Vierverlaten naar het Aduarderdiep. Vanaf Aduard richting Den Ham. De wind is toch iets sterker dan gedacht, maar het loopt lekker door.
Het gemaaide gras ligt klaar om in de bult gereden te worden en ruikt heerlijk. Onderweg kom ik nog een paar verdwaalde oranjesupporters tegen die de rust gebruiken om van locatie te wisselen. Vlak na Den Ham zie ik een leuk fietspad naar Oldehove, en aangezien ik toch die kant op wil sla ik het maar in.
Met op mijn MP3 de American Recordings van Johny Cash rij ik op mijn stalen ros noordwaarts. Heerlijk! Bij Oldehove moet ik even kijken welke kant ik op moet (door het fietspad was ik even iets anders uitgekomen dan verwacht), maar al vlot is Electra in zicht.
Wat kan het Groningerland toch mooi zijn in juni.. De contouren van Zoutkamp komen in zicht. Voor mezelf had ik dat als punt genomen om te beslissen of ik door zou gaan naar Lauwersoog, of dat ik daar het wiel weer huiswaarts zou keren. Maar het gaat zo lekker dat ik gewoon lekker door kar. Over de strandweg (rare naam eigenlijk, geen strand te bekennen) langs het Reitdiep richting Lauwersoog. De wind steekt een beetje op en zit dan weer op het grote blad, dan weer op het kleine.. Met een 'beetje' tegenwind zit ik rond de de 29km/u vaak wat te klooien. Ik wil een beetje rustig aan doen, want ik ben nog maar net op een derde van de rit..
Maar na 1u50 en 51 km sta ik dan toch op de dam...
Ik eet mijn banaantje en geniet van de laatste zonnestralen. Toch altijd een bijzondere sfeer zo bij het water.
Ik doe mijn armstukken en reflecterend vestje aan. Het wordt killer en vochtiger in de lucht dan ik gehoopt had.
Richting Anjum zie ik rechts van mij de zon achter de dijk verdwijnen. Tijd om mijn lampjes op de fiets te klikken en een laatste fotootje te maken (allemaal met de telefoon, sorry voor de kwaliteit.)
Altijd als ik in Friesland kom raak ik de weg kwijt... Er staat teveel zuid-west op mijn kompasje en dat zint me niks. Ik kan me niet echt orienteren, totdat ik een bordje Ee tegenkom. Daar maar naar toe en dan Engwierum aanhouden.. En na een tijdje 'beklim' ik de Dokkumer Nieuwe Zijlen en ben ik weer op bekend terrein.
Eigenlijk wilde ik via Kollumerpomp en Warfstermolen terug fietsen, maar aangezien het nu echt donker is kies ik er maar voor zo snel mogelijk huiswaarts te rijden in plaats van door onbekende dorpjes te krummelen. Ik pak het fietspad langs de kwelderweg en dat is een verbazend mooi pad. Het loopt prachtig mooi door het natuurgebied en ik geniet van de langsvliegende uilen. Het draait lekker door. Het voordeel van in het donker fietsen is dat je niet ziet hoe hard je gaat
Je kunt lekker op gevoel fietsen. Via Munnekezijl gaat het lekker naar Grijpskerk. Terwijl ik op de kruising voor de Friesestraatweg met mezelf sta te overleggen welke route ik zal nemen merk ik dat ik eigenlijk wel honger heb. Door Grijpskerk dan maar en op zoek naar een cafetaria.. Het is al 23u45 maar in een cafe kan ik nog een lekker bordje patat pinda scoren en na een chocomelk als toetje kan ik er weer tegenaan. Ik heb besloten om na Gaarkeuken niet langs het Hoendiep naar Aduard te gaan (langer), maar via Oldekerk naar Leek te fietsen.
'S nachts worden je zintuigen veel scherper. De paarden in het weiland zie je niet, maar ruiken doe je ze wel. Ook voel je op wat voor asfalt je fiets en je probeert het 'gladde' gedeelte op te zoeken. Mijn hoofd is dan helemaal leeg en ben helemaal één met mijn fietsje.
Het patatje heeft me wel goed gedaan, maar ik begin toch wel moet te worden. Het is redelijk heiig en vochtig en bij Leek besluit ik maar een beetje langs lantaarnpalen te fietsen en door Leek en Leutingewolde richting Peize te gaan. Ik merk dat ik minder scherp wordt en te weinig licht van de maan heb om door de Onlanden te fietsen.
Rond 0u40 en na 109 km stap ik moe en tevreden af en hang mijn fietsje weer op. Totaal 109 km door Drenthe, Groningen en Friesland. Het was heerlijk!
